اسم مفعول در انگلیسی — گرامر و روش ساخت + مثال و تمرین

۶۶۲۲ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۲۲ دقیقه
اسم مفعول در انگلیسی — گرامر و روش ساخت + مثال و تمرین

در زبان انگلیسی، هنگامی که به مباحثی نظیر «حال کامل» (Present Perfect)، «گذشته ساده» (Past Simple) و «اسم مفعول» (Past Participle) برخورد می‌کنید، ممکن است در درک مفهوم آن‌ها کمی مردد شوید. اما یادگیری این‌ها کار دشواری نیست. در آموزش‌های قبلی «فرادرس» با ساختار حال کامل و گذشته ساده در زبان انگلیسی آشنا شدیم. در این آموزش قصد داریم اسم مفعول را در زبان انگلیسی آموزش دهیم و به کمک مثال و تمرین، کاربرد و ساختارهای مختلف آن را در جمله‌های گوناگون بررسی کنیم.

فهرست مطالب این نوشته

اسم مفعول در انگلیسی چیست ؟

بدون شک به عنوان کسی که در حال یادگیری زبان انگلیسی است، تابه‌حال با فعل‌های بی‌قاعده آشنا شده‌اید و انواع آن‌ها را در جمله‌های مختلف دیده‌اید. فعل‌های بی‌قاعده جزو افعالی به شمار می‌روند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته از قانون و قاعده خاصی پیروی نمی‌کنند. در حالت کلی، فعل به سه دسته زیر تقسیم می‌شود:

  • The Infinitive
  • The Simple Past
  • The past Participle

«Infinitive» در زبان فارسی «مصدر» نامیده می‌شود. به عبارت دیگر، شکل ساده فعل است که می‌تواند به دو شکل مصدر با «to» و مصدر بدون «to» استفاده شود. «Simple Past» همان گذشته ساده است که فعل آن به دو شکل باقاعده و بی‌قاعده کاربرد دارد و برای توصیف عملی به کار می‌رود که در زمان گذشته شروع شده و پایان یافته است.

در جدول زیر مثال‌هایی درباره این سه نوع فعل مشاهده می‌کنید.

Past ParticiplePast SimpleInfinitive
beenwas/werebe
eatenateeat
walkedwalkedwalk

«اسم مفعول» (Past Participle) در واقع شکلی از فعل است که معمولاً به «ed-» ختم می‌شود. اسم مفعول در انگلیسی به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد که عبارت است از:

  • برای ایجاد شکل‌های مختلف فعل گذشته
  • به عنوان صفت

اسم مفعول به عنوان شکل سوم فعل

هنگامی که از Past Participle برای ایجاد شکل گذشته فعل استفاده می‌شود، برای برخی از زمان‌های انگلیسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مواردی که از Past Participle برای این منظور استفاده می‌کنیم، عبارت است از:

برای آشنایی بیشتر با اسم مفعول در انگلیسی به مثال‌های زیر توجه کنید.

You’ve met Bill before.

تو قبلاً «بیل» را دیده‌ای.

(در این جمله از زمان حال کامل استفاده شده است.)

We had already seen the film.

ما قبلاً فیلم را دیده‌ایم.

(در این جمله از زمان گذشته کامل استفاده شده است.)

She’ll have finished work by 12:00.

او تا ساعت ۱۲ کارش را تمام کرده است.

(در این جمله از زمان آینده کامل استفاده شده است.)

If the train had arrived on time, I wouldn’t have been late.

اگر قطار به‌موقع رسیده بود، من دیر نمی‌کردم.

(در این جمله از شرطی نوع سوم استفاده شده است.)

She could have studied more.

او می‌توانست بیشتر درس بخواند.

(در این جمله از فعل وجهی در زمان گذشته استفاده شده است.)

The mobile phone was invented by Motorola.

تلفن همراه توسط «موتورولا» اختراع شد.

(در این جمله از فعل مجهول استفاده شده است.)

اسم مفعول به عنوان صفت

همان‌طور که اشاره شد، اسم مفعول در انگلیسی می‌تواند به عنوان صفت نیز به کار برود، مانند مثال‌های زیر:

This computer is broken. It doesn’t work.

این کامپیوتر خراب است. کار نمی‌کند.

She was really interested in the presentation.

او واقعاً به ارائه علاقه داشت.

I was bored, waiting for the bus.

حوصله‌ام سر رفته بود، منتظر اتوبوس بودم.

The children are excited about the party.

بچه‌ها درباره مهمانی هیجان‌زده هستند.

Young graduates are motivated to work hard.

فارغ‌التحصیلان جوان انگیزه زیادی برای کار کردن دارند.

We were very surprised to hear the news.

از شنیدن این خبر بسیار متعجب شدیم.

He was tired after the match.

او بعد از مسابقه خسته بود.

اسم مفعول در انگلیسی

جایگاه اسم مفعول به عنوان صفت

اسم مفعول، زمانی که در نقش صفت ظاهر می‌شود، دو جایگاه مختلف در جمله دارد که به صورت زیر تعریف می‌شود.

  • قبل از اسم
  • بعد از «فعل ربطی» (Linking verb) یا «فعل حالتی» (Stative Verb)

اگر اسم مفعول در انگلیسی قبل از اسم قرار بگیرد، مانند مثال‌های زیر در جمله به کار می‌رود.

Behave like a grown man.

مثل یک مرد بالغ رفتار کن.

Don’t buy that. It is a disputed property.

آن را نخرید. بر سر آن ملک اختلاف هست.

Can I have a glass of boiled water?

می‌توانم یک لیوان آب جوش بخورم؟

My cousin Sam loves having frozen yogurt.

پسرعموی من «سام» دوست دارد ماست‌بستنی بخورد.

This is a stolen bike; I won’t buy it.

این دوچرخه دزدیده شده است؛ من آن را نمی‌خرم.

اسم مفعول در انگلیسی می‌تواند بعد از فعل ربطی یا حالتی نیز قرار بگیرد. به چند مثال در این رابطه توجه کنید.

My friend John is scared of dogs.

دوست من «جان» از سگ‌ها می‌ترسد.

Everyone was confused after my performance.

بعد از اجرای من، همه گیج شدند.

I was really embarrassed when our pictures were shown on the big screen.

وقتی عکس‌های ما روی صفحه‌نمایش بزرگ نمایش داده شد، واقعاً خجالت کشیدم.

She does not get tired.

او خسته نمی‌شود.

Nothing seems to be working for me. I am just frustrated.

به نظر می‌رسد هیچ‌چیز درمورد من مؤثر واقع نمی‌شود. واقعاً ناامید هستم.

We all are thrilled to hear this.

همه ما از شنیدن این موضوع هیجان‌زده هستیم.

اسم مفعول Hyphenated در نقش صفت‌

در برخی موارد، اسم مفعول در انگلیسی در ترکیب با اسم یا صفتی به کار می‌رود که با «علامت ربط» (Hyphen) به هم وصل شده است. در این حالت کل کلمه به صورت صفت در نظر گرفته می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید.

I am a self-made person.

من آدم خودساخته‌ای هستم.

He is a self-driven man.

او مرد باانگیزه‌ای است.

Coal-powered engines are no longer in use.

موتورهای زغالی دیگر استفاده نمی‌شوند.

Meat-fed animals are believed to live longer.

به نظر می‌رسد حیواناتی که با گوشت تغذیه می‌شوند، عمر طولانی‌تری دارند.

A well-known author follows me on Instagram.

نویسنده سرشناسی من را در اینستاگرام دنبال می‌کند.

روش ساخت اسم مفعول در انگلیسی

فعل در زبان انگلیسی به دو دسته زیر تقسیم می‌شود:

  • «افعال باقاعده» (Regular Verbs)
  • «افعال بی‌قاعده» (Irregular Verbs)

افعال باقاعده در دسته فعل‌هایی قرار می‌گیرند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته از قانون مشخصی پیروی می‌کنند. به عبارت دیگر بیشتر آن‌ها پسوند «d-» یا «ed-» می‌گیرند. اما افعال بی‌قاعده برای تبدیل شدن به گذشته از هیج قاعده و قانون مشخصی تبعیت نمی‌کنند. به عبارت دیگر، شکل فعل به‌کل تغییر می‌کند. مثال‌های جدول زیر تعدادی از افعال باقاعده انگلیسی را نشان می‌دهد.

فعل‌های باقاعده انگلیسی
Past ParticiplePast SimpleInfinitive
lookedlookedto look
talkedtalkedto talk
workedworkedto work

بنابراین، ساختن فعل باقاعده در زبان انگلیسی کار سختی نیست. اما تعداد زیادی از فعل‌های انگلیسی بی‌قاعده هستند و از الگوی مشخصی پیروی نمی‌کنند. بهترین راه برای یاد گرفتن این دسته از فعل‌ها حفظ کردن است. در جدول زیر می‌توانید تعدادی از افعال بی قاعده کاربردی را مشاهده کنید که در انگلیسی روزمره بارها و بارها از آن‌‌ها استفاده می‌شود.

فعل‌های بی‌قاعده انگلیسی
Past ParticiplePast SimpleInfinitive
beenwas/wereto be
comecameto come
donedidto do
eatenateto eat
mademadeto make
seensawto see
takentookto take
writtenwroteto write

برای آشنایی بیشتر با انواع اسم‌های مفعولی بی‌قاعده در زبان انگلیسی، می‌توانید مثال‌های زیر را تمرین کنید.

We’ve been here for an hour.

یک ساعت است که اینجا هستیم.

You should have come earlier. We’re late now.

باید زودتر می‌آمدی. حالا دیر رسیدیم.

Have you done your homework yet?

هنوز تکالیف خود را انجام نداده‌اید؟

When I got home my family had already eaten.

وقتی به خانه رسیدم، خانواده‌ام قبلاً غذا خورده بودند.

This bag was made in Switzerland.

این کیف ساخت سوئیس است.

The managers will have seen all the candidates by the end of the day.

مدیران تا پایان روز همه نامزدها را خواهند دید.

She’s taken a day off to do some jobs at home.

او یک روز مرخصی گرفته تا بعضی از کارها را در خانه انجام دهد.

Has he written the report?

آیا گزارش را نوشته است؟

تعدادی از اسم مفعول‌هایی که در زبان انگلیسی اغلب به عنوان صفت به کار می‌روند در جدول زیر آورده شده است.

اسم مفعول در حالت صفت
DepressedScaredShocked
BoredPetrifiedAgitated
ExcitedFrightenedDemotivated
ThrilledConfusedTired
AmazedFrustratedExhausted
MotivatedEmbarrassedTerrified
SatisfiedOverwhelmedAmused
InterestedAmazedRelaxed

دانلود PDF اسم مفعول بی قاعده انگلیسی با معنی

با استفاده از لینک زیر می‌توانید افعال بی‌قاعده انگلیسی را دانلود کنید. لغت‌های ستاره‌دار در جدول، ممکن است هم در نوشتار انگلیسی و هم در نوشتار آمریکایی به صورت افعال باقاعده نوشته شوند.

کاربرد اسم مفعول در انگلیسی

در ادامه این مطلب به تعدادی از کاربردهای اسم مفعول در انگلیسی همراه با مثال اشاره کرده‌ایم. در تمامی این مثال‌ها از اسم مفعول بعد از فعل کمکی و به عنوان شکلی از فعل در زمان گذشته استفاده شده است. کاربرد اسم مفعول را به طور عمده می‌تواند در موارد زیر خلاصه کرد:

گرامر had + p.p

همان‌طور که اشاره شد، یکی از کاربردهای اسم مفعول در جمله‌های زمان گذشته است. زمان گذشته خود به چهار دسته ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری تقسیم می‌شود. یکی از کاربردهای اسم مفعول در زمان گذشته کامل است، زیرا ساختار فعل به صورت «had + p.p» تعریف می‌شود. برای درک بهتر کاربرد اسم مفعول در ساختار «had + p.p»، به چند مثال زیر توجه کنید.

When George died, he and Anna had been married for nearly fifty years.

وقتی «جورج» درگذشت، او و «آنا» نزدیک به پنجاه سال بود که ازدواج کرده بودند.

She didn't want to move. She had lived in Liverpool all her life.

او نمی‌خواست نقل‌ مکان کند. تمام عمرش را در «لیورپول» زندگی کرده بود.

My eighteenth birthday was the worst day I had ever had.

تولد هجده‌سالگی من بدترین روزی بود که تا آن موقع داشتم.

I was pleased to meet George. I hadn’t met him before, even though I had met his wife several times.

از آشنایی با «جورج» خوشحال شدم. قبلاً او را ندیده بودم، اگرچه چندین بار با همسرش ملاقات کرده بودم.

کاربرد اسم مفعول در انگلیسی

گرامر have + been + past participle

یکی دیگر از کاربردهای اسم مفعول در جمله‌هایی است که فعل «have» به عنوان فعل کمکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این جمله‌ها، معمولاً ساختار جمله در حالت مجهول به کار می‌رود و زمان آن به صورت «حال کامل» (Present Perfect Tense) خواهد بود. به کمک مثال‌های زیر با ساختار این جمله‌ها بیشتر آشنا می‌شوید. در این جمله‌ها، با توجه به فاعل جمله از «have» یا «has» استفاده شده است.

The clinic has been cleaned by them.

درمانگاه توسط آن‌ها تمیز شده است.

Many books have been written by Thomas.

بسیاری از کتاب‌ها توسط «توماس» نوشته شده است.

Has the man been caught by the police?

آیا مرد توسط پلیس دستگیر شده است؟

The letters have been delivered as soon as possible.

نامه‌ها در اسرع وقت تحویل داده خواهند شد.

کاربرد اسم مفعول با افعال کمکی

یکی از کاربردهای اسم مفعول در انگلیسی مربوط به «فعل‌های کمکی وجهی در زمان گذشته» (Perfect Modals) است. در این رابطه می‌توانیم به سه مورد از ساختارهای فعل‌های وجهی در زمان گذشته اشاره کنیم که در مقایسه با بقیه ساختارها کاربرد بیشتری دارند و در ادامه ذکر شده‌اند.

  • گرامر would + have + past participle
  • گرامر could + have + past participle

گرامر would + have + past participle

از ساختار «would + have + past participle» برای بیان فرضیه، پیش‌فرض یا انتظار در زمان گذشته به کار می‌رود. در این ساختار، از Past Participle به عنوان اسم مفعول استفاده می‌شود و برای منفی کردن این نوع جمله‌ها، «not» را بعد از فعل «would» قرار می‌دهیم. به چند مثال زیر توجه کنید تا با ساختار اسم مفعول در جمله‌هایی با افعال کمکی وجهی در زمان گذشته بیشتر آشنا شوید.

If we had arrived earlier, we would have caught our flight.

اگر زودتر آمده بودیم، به پروازمان می‌رسیدیم.

If I had brought my umbrella, I wouldn't have gotten wet in the rain.

اگر چترم را آورده بودم، زیر باران خیس نمی‌شدم.

I got a 68 on the test. If I had gotten two more points, I would have passed.

من در امتحان نمره ۶۸ گرفتم. اگر دو نمره بیشتر گرفته بودم، قبول می‌شدم.

گرامر could + have + past participle

از ساختار «could + have + past participle» برای صحبت کردن درباره احتمالاتی استفاده می‌شود که می‌توانست در گذشته طور دیگری رقم بخورد. بنابراین می‌توان گفت که موقعیتی را در زمان گذشته توصیف می‌کند که در حال حاضر غیرواقعی است.، یعنی نمی‌توانیم به گذشته برگردیم و آن را تغییر دهیم. در این جمله‌ها نیز اسم مفعول به صورت «Past Participle» بعد از فعل کمکی «have» در جمله‌های مثبت قرار می‌‌گیرد. به چند مثال زیر دقت کنید تا با کاربرد اسم مفعول بیشتر آشنا شوید.

If I had gone to college, I could have gotten a better job.

اگر به کالج رفته بودم، می‌توانستم شغل بهتری پیدا کنم.

She couldn't have won the gold medal.

امکان ندارد مدال طلا را برده باشد.

Are you crazy? We could have gotten into an accident.

دیوانه شده‌ای؟ ممکن بود تصادف کنیم.

گرامر be + past participle

از دیگر کاربردهای اسم مفعول در انگلیسی برای ساختارهای مجهول است. در آموزش‌های قبلی «فردارس» به گرامر مجهول اشاره کاملی شده است. از حالت مجهول زمانی استفاده می‌شود که فاعل جمله ناشناخته باشد یا برای مخاطب اهمیت چندانی نداشته باشد. بنابراین فاعل را از جمله حذف می‌کنیم و به‌جای آن مفعول را قرار می‌دهیم. یا فاعل جمله معلوم را همراه با حرف اضافه «by» به انتهای جمله منتقل می‌کنیم. سپس، باید در ساختار فعل نیز تغییراتی بدهیم.

در تمام ساختارهای مجهول، فعل از فرمول کلی «be + p.p» پیروی می‌کند اما برای زمان‌های مختلف، فعل «to be» با توجه به زمان و مفعول (که اکنون دیگر فاعل جمله به شمار می‌رود)، تغییر خواهد کرد. بنابراین، در تمام حالت‌ها از «Past Participle» یا همان اسم مفعول که به صورت شکل سوم فعل به کار می‌رود، استفاده می‌کنیم. برای درک بهتر، به مثال‌های زیر که برای انواع زمان‌ها به صورت مجهول به کار رفته توجه کنید. در تمام این ساختارها از شکل سوم فعل استفاده شده است.

اسم مفعول برای حال ساده

اسم مفعول برای مجهول حال ساده

برای «مجهول حال ساده» (Present Simple Passive)، از «am/is/are + p.p» استفاده می‌کنیم که «p.p» همان اسم مفعول است. در واقع در ساختار جمله مجهول، مفعول جمله معلوم در جایگاه فاعل جمله معلوم قرار می‌گیرد و ساختار فعل نیز تغییر می‌کند. یکی از دلایلی که به‌جای معلوم از مجهول استفاده می‌شود، تأکید بیشتر بر روی مفعول و عملی است که بر روی فعل انجام می‌شود.

برای زمان‌های انگلیسی، انواع مختلفی از ساختارهای مجهول تعریف شده است که در هر یک از آن‌ها از اسم مفعول کمک گرفته می‌شود. به مثال زیر و جمله معلوم و مجهول حال ساده دقت کنید تا ساختار اسم مفعول را در این نوع جمله‌ها بیشتر درک کنید.

Mr. Jones watches action movies.

آقای «جونز» فیلم‌های اکشن تماشا می‌کند.

∗∗∗

Action movies are watched by Mr. Jones.

فیلم‌های اکشن توسط آقای «جونز» تماشا می‌شود.

در جمله اول از فعل معلوم استفاده شده است، اما در مثال دوم فعل در حالت مجهول به کار رفته و به همین دلیل از «watched» به عنوان شکل سوم فعل یا همان اسم مفعول در کنار فعل «to be»‌ استفاده شده است.

اسم مفعول برای مجهول گذشته ساده

برای «مجهول گذشته ساده» (Past Simple Passive) از ساختار «was/were + p.p»‌ استفاده می‌شود. در این حالت نیز عمل فعل اهمیت بیشتری تا انجام‌دهنده فعل دارد. به مثال زیر در حالت معلوم و مجهول و به اسم مفعول در جمله مجهول توجه کنید که بعد از «was» قرار گرفته است.

They discovered the island many years ago.

آن‌ها خیلی سال پیش جزیره را کشف کردند.

∗∗∗

The island was discovered many years ago.

جزیره خیلی سال پیش کشف شد.

در مثال اول فعل جمله نشان می‌دهد که جمله در حالت معلوم به کار رفته، اما در مثال دوم فعل به صورت مجهول به کار رفته است زیرا «island» در جایگاه فاعل قرار گرفته و کننده کار نیست. در ساختار فعل جمله نیز «discovered» اسم مفعول است.

اسم مفعول برای مجهول آینده ساده

برای «زمان آینده ساده» (Future Simple Passive) نیز می‌توانیم از ساختار مجهول کمک بگیریم. در این حالت، فعل به صورت «will be + p.p» به کار می‌رود و از اسم مفعول به عنوان «p.p» استفاده می‌شود. برای منفی کردن آن نیز به فعل کمکی «will» منفی‌کننده «not» را اضافه می‌کنیم. به مثال‌های زیر و حالت معلوم و مجهول آن‌ها توجه کنید تا ساختار اسم مفعول را در هر یک از جمله‌های مجهول آینده ساده بشناسید.

They will send an email tomorrow.

آن‌ها فردا ایمیلی خواهند فرستاد.

∗∗∗

An email will be sent tomorrow.

فردا ایمیلی ارسال خواهد شد.

They won't interview me next week.

آن هفته آینده با من مصاحبه نمی‌کنند.

∗∗∗

I won't be interviewed next week.

من هفته آینده مصاحبه نخواهم شد.

اسم مفعول برای مجهول حال استمراری

برای «زمان حال استمراری در حالت مجهول» (Present Continuous Passive)، فعل به صورت «am/is/are being + p.p» به کار می‌رود. بنابراین، در این حالت «p.p» به عنوان اسم مفعول به کار می‌رود. به مثال زیر در حالت معلوم و مجهول برای زمان حال استمراری توجه کنید تا نحوه استفاده از اسم مفعول را در این جمله‌ها بیشتر یاد بگیرید.

They are painting their house.

آن‌ها در حال رنگ کردن خانه‌شان هستند.

∗∗∗

Their house is being painted by them.

خانه‌ آن‌ها توسط خودشان در حال رنگ‌ شدن است.

اسم مفعول برای مجهول گذشته استمراری

برای «مجهول گذشته استمراری» (Past Perfect Passive) از اسم مفعول استفاده می‌کنیم. بدین صورت که فعل جمله را با ساختار «was/were being + p.p» به کار می‌بریم و «p.p» همان اسم مفعول جمله خواهد بود. به مثال زیر در حالت معلوم و مجهول توجه کنید تا با ساختار اسم مفعول در جمله‌های مجهول گذشته استمراری بیشتر آشنا شوید.

I was cleaning the house when the guests arrived.

داشتم خانه را تمیز می‌کردم که مهمانان رسیدند.

∗∗∗

The house was being cleaned when the guests arrived.

خانه داشت تمیز می‌شد که مهمانان از راه رسیدند.

اسم مفعول برای مجهول حال کامل

از زمان حال کامل برای توصیف عملی استفاده می‌شود که در زمان گذشته انجام شده و اثر آن تا به این لحظه باقی مانده است. در حالت مجهول حال کامل» (Present Perfect Passive)، ساختار فعل به صورت «have/has been + p.p»‌ به کار می‌رود. برای درک بهتر، می‌توانید به مثال‌های زیر توجه کنید.

We have delivered the products on time.

ما محصولات را به‌موقع ارسال کردیم.

∗∗∗

The products have been delivered on time.

محصولات به‌موقع ارسال شدند.

نکته: در نظر داشته باشید که زمان حال کامل چه در حالت معلوم و چه در حالت مجهول از اسم مفعول برای شناختن فعل استفاده می‌کند، مانند مثال‌های فوق.

اسم مفعول برای گذشته کامل

اسم مفعول برای مجهول گذشته کامل

برای ساختن جمله مجهول در «حالت گذشته کامل» (Past perfect Passive)، از ساختار «had been + p.p» برای فعل استفاده می‌کنیم. در این ساختار نیز «p.p» به عنوان اسم مفعول کاربرد دارد. مانند زمان حال کامل، گذشته کامل نیز هم در حالت معلوم و هم در حالت مجهول از اسم مفعول استفاده می‌کند، مانند مثال‌های زیر:

She had received an email before they called her.

قبل از آن‌که به او زنگ بزنند، ایمیلی دریافت کرده بود.

∗∗∗

An email had been received before they called her.

قبل از آن‌که به او زنگ بزنند، ایمیلی دریافت شده بود.

اسم مفعول برای مجهول آینده کامل

برای زمان آینده کامل می‌توانیم از حالت مجهول استفاده کنیم. در این صورت ساختار فعل به صورت «will have been + p.p» به کار می‌رود و «p.p» هم نقش اسم مفعول را دارد. بنابراین، همان‌طور که اشاره شد، در تمام ساختارهای مجهول، اسم مفعول به کار می‌رود. برای زمان آینده کامل نیز در حالت معلوم و مجهول از اسم مفعول کمک می‌گیریم. به مثال زیر توجه کنید.

Her mother will have finished work by 5.

مادرش ساعت ۵ کار را تمام خواهد کرد.

∗∗∗

Work will have been finished by 5.

کار تا ساعت ۵ توسط مادرش تمام خواهد شد.

اسم مفعول در مجهول افعال کمکی وجهی

افعال کمکی وجهی، قبل از فعل اصلی می‌آیند و زمان و معنی فعل را تغییر می‌دهند. برای مثال، می‌توانند برای نشان دادن توانایی، احتمال، پیش‌بینی یا قطعیت از انجام کاری مورد استفاده قرار بگیرند. رایج‌ترین افعال کمکی وجهی در زبان انگلیسی را می‌توانید در جدول زیر مشاهده کنید.

افعال کمکی وجهی

(Modal Auxiliary Verbs)

mustmightcan
shallought tomay
wouldhave tocould
willshould

برای تبدیل جمله معلوم به مجهول با افعال کمکی، فعل به صورت «modal + be +.p.p» به کار می‌رود، مانند مثال‌های زیر:

You can sell your car.

می‌توانی ماشینت را بفروشی.

∗∗∗

Your car can be sold.

ماشینت می‌تواند فروخته شود.

They might finish the project on the last day of the month.

آن‌ها ممکن است پروژه را در آخرین روز ماه تمام کنند.

∗∗∗

The project might be finished on the last day of the month.

ممکن است پروژه در آخرین روز ماه تمام شود.

We wouldn't take a photo of her.

ما از او عکس نمی‌گیریم.

∗∗∗

A photo wouldn't be taken of her.

از او عکس گرفته نخواهد شد.

یادگیری زبان انگلیسی

تفاوت اسم مفعول و زمان گذشته

کاربرد زمان‌های انگلیسی بسیار زیاد است و همین امر اهمیت آن‌ها را دوچندان می‌کند. برای مثال، هنگامی که درباره چیزی در زمان گذشته صحبت می‌کنیم، باید بتوانیم انواع زمان‌های گذشته را به درستی تشخیص دهیم و با توجه به موقعیت، از آن‌ها در جمله استفاده کنیم. در این میان، ممکن است بخواهیم فرق بین گذشته ساده و اسم مفعول در انگلیسی را بدانیم. در ادامه این مطلب به این تفاوت اشاره کرده‌ایم.

برای درک بهتر این تفاوت، ابتدا اشاره مختصری به تعریف زمان گذشته و اسم مفعول خواهیم داشت.

زمان گذشته در انگلیسی

از زمان گذشته برای صحبت کردن درباره اتفاقاتی که در زمان گذشته رخ داده کمک می‌‌گیریم. به بیان ساده‌تر، درباره وقایع گذشته از جمله‌هایی استفاده می‌کنیم که فعل و قیدی در زمان گذشته داشته باشند. به مثال زیر توجه کنید.

A: What did you eat for breakfast yesterday?

B: I ate an omelet.

A: دیروز صبحانه چه خوردی؟

B: املت خوردم.

در مثال فوق، «yesterday» قید زمان و به معنای دیروز است. بنابراین، سؤال درمورد عملی است که دیروز انجام شده. در نتیجه، پاسخ سؤال نیز در زمان گذشته خواهد بود که با استفاده از فعل «ate» (گذشته «eat») داده شده است. در زیر، پاسخ دیگری به سؤال فوق داده شده است.

I had eaten buttered toast and scrambled eggs yesterday…and I was still hungry!

من دیروز نان تست کره‌ای و نیمرو خوردم... و همچنان گرسنه بودم.

در این مثال، فعل به صورت «had + p.p» به کار رفته که باز هم نشان می‌دهد جمله مربوط به زمان گذشته است. اما این بار به‌جای گذشته ساده، از «گذشته کامل» (Past Perfect) استفاده شده که بیانگر عملی است که در زمان گذشته قبل از عمل دیگری پایان یافته است.

تعریف اسم مفعول در انگلیسی

اسم مفعول، طبق تعریف دیکشنری آکسفورد، شکلی از فعل است که معمولاً به «ed-» ختم می‌شود و برای زمان‌های کامل (حال کامل، گذشته و آینده کامل) و حالت مجهول به کار می‌رود. این تعریف نشان می‌دهد که در بیشتر موارد، اسم مفعول در انگلیسی به «ed-» ختم می‌شود، مانند شکل سوم فعل «talked».

اما اسم مفعول، همان‌طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، می‌تواند به عنوان صفت نیز در جمله به کار برود، مانند مثال زیر:

I am really excited to hear that.

من از شنیدن آن واقعاً هیجان‌زده‌ام.

این تعریف همچنین نشان می‌دهد که اسم مفعول در مواقعی استفاده می‌شود که زمان‌های کامل مطرح باشد. در این حالت، اسم مفعول بعد از «have» یا «had» قرار می‌گیرد، مانند مثال‌های زیر:

I had lived in the United States for seven years before coming back home.

من هفت سال قبل از بازگشت به خانه در آمریکا زندگی کرده بودم.

I have listened to this song five times now.

من در حال حاضر پنج بار به این آهنگ گوش داده‌ام.

اکنون که با زمان گذشته و اسم مفعول در انگلیسی آشنا شدیم، می‌توانیم تفاوت بین آن‌ها را بهتر درک کنیم. در اصل، زمان گذشته، حالتی است که اسم مفعول به شکل فعل خاصی در زمان گذشته و حال کامل به کار می‌رود.

اسم مفعول زمان نیست؛ شکلی از فعل است و نمی‌تواند به‌تنهایی در جمله استفاده شود. برای همین به «فعل کمکی» (Auxiliary Verb) مانند «have» یا «had» نیاز خواهیم داشت. بنابراین می‌توان گفت که اسم مفعول در انگلیسی اغلب به عنوان اسم مرکب به کار می‌رود.

برای درک بهتر به چند مثال زیر و ترجمه آن‌ها توجه کنید. چهار مثال اول با زمان گذشته و چهار مثال بعدی با اسم مفعول ساخته شده است.

I lived in the United States for seven years.

من هفت سال در آمریکا زندگی کردم.

I listened to this song five times.

من این آهنگ را پنج بار گوش کردم.

We talked about this book.

ما در مورد این کتاب صحبت کردیم.

I ate breakfast at 10 o’clock yesterday.

دیروز ساعت 10 صبحانه خوردم.

I had lived in the United States for seven years.

من هفت سال در آمریکا زندگی کرده بودم.

I have listened to this song five times.

من این آهنگ را پنج بار گوش کردم.

The book has been talked about.

در مورد کتاب صحبت شده است.

I had eaten breakfast by 10 o’clock yesterday.

دیروز ساعت 10 صبحانه خورده بودم.

تمرین اسم مفعول در انگلیسی

سوالات رایج درباره اسم مفعول در انگلیسی

در ادامه سعی کرده‌ایم به تعدادی از پرسش‌های رایج در خصوص اسم مفعول در انگلیسی پاسخ دهیم.

روش ساختن اسم مفعول در انگلیسی چیست؟

برای ساختن اسم مفعول در انگلیسی باید با افعال بی‌قاعده آشنا شویم. افعال بی‌قاعده برای تبدیل شدن به گذشته یا قسمت سوم فعل از قاعده و قانون مشخصی پیروی نمی‌کنند. به عبارت دیگر، شکل فعل به‌کل تغییر می‌کند و پسوند «d» یا «ed» نمی‌گیرند.

شکل سوم این فعل‌ها نیز از همین روش تبعیت می‌کند که همان اسم مفعول است. برای ساختن اسم مفعول، تنها راه مراجعه به فهرست این افعال و به خاطر سپردن آن‌هاست.

کاربرد اسم مفعول در انگلیسی چیست؟

اسم مفعول برای زمان گذشته بعید، حال کامل و همراه با افعال کمکی وجهی برای اشاره به گذشته به کار می‌رود. همچنین برای حالت مجهول از فعل «to be» همراه با آن‌ها کمک می‌گیریم. بنابراین بیشترین کاربرد آن‌ها زمانی است که به عنوان شکل سوم فعل در کنار افعال کمکی یا کمکی وجهی به کار می‌روند.

فرق اسم مفعول و زمان گذشته چیست؟

از زمان گذشته برای صحبت کردن درباره اتفاقاتی که در زمان گذشته رخ داده کمک می‌‌گیریم. به بیان ساده‌تر، درباره وقایع گذشته از جمله‌هایی استفاده می‌کنیم که فعل و قیدی در زمان گذشته داشته باشند. اما اسم مفعول، طبق تعریف دیکشنری آکسفورد، شکلی از فعل است که معمولاً به «ed-» ختم می‌شود و برای زمان‌های کامل (حال کامل، گذشته و آینده کامل) و حالت مجهول به کار می‌رود.

این تعریف نشان می‌دهد که در بیشتر موارد، اسم مفعول در انگلیسی به «ed-» ختم می‌شود، مانند شکل سوم فعل «talked».

اسم مفعول چه نقش هایی در جمله دارد؟

اسم مفعول معمولاً به دو شکل در جمله استفاده می‌شود: برای ایجاد شکل‌‌های مختلف فعل و به عنوان صفت. منظور از زمان‌هایی که اسم مفعول برای آن‌ها به کار برده می‌شود، زمان‌های حال کامل، گذشته کامل و آینده کامل است. همچنین برای جملات شرطی نوع سوم و افعال کمکی وجهی در زمان گذشته و حالت مجهول به کار می‌رود.

اما نقش آن به عنوان صفت با نقش‌های فوق متفاوت است. برای مثال در جمله «This computer is broken»، کلمه «broken» به عنوان اسم مفعول به کار رفته و نقش صفت را دارد. اسم مفعول اگر به عنوان صفت به کار برود، یا قبل از اسم می‌آید (مانند «broken computer») یا بعد از فعل ربطی یا فعل حالتی در جمله قرار می‌گیرد (مانند «is scared»).

تمرین اسم مفعول در انگلیسی

برای این‌که بتوانید با کاربرد اسم مفعول در انگلیسی بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب به چند تمرین و پاسخ آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

تمرین اول

در تمرین زیر، جاهای خالی را با اسم مفعول پر کنید.

Q1: Julie wasn't at home. She had _____ (go) to the shops.

جواب

Answer: Julie wasn't at home. She had gone to the shops.

Q2: We've already _____ (have) lunch.

جواب

Answer: We've already had lunch.

Q3: This was the first time she had _____ (do) her homework.

جواب

Answer: This was the first time she had done her homework.

Q4: They have _____ (begin) painting the living room.

جواب

Answer: They have begun painting the living room.

Q5: We have _____ (keep) this secret for three years.

جواب

Answer: We have kept this secret for three years.

Q6: He has never _____ (drive) a motorbike before.

جواب

Answer: He has never driven a motorbike before.

Q7: I have _____ (be) sick all week.

جواب

Answer: I have been sick all week.

Q8: By the time we arrived, the children had ____ (eat) all the chocolate.

جواب

Answer: By the time we arrived, the children had eaten all the chocolate.

Q9: The books had _____ (fall) off the table and were all over the floor.

جواب

Answer: The books had fallen off the table and were all over the floor.

Q10: I'd _____ (lend) my umbrella to John, so I got wet.

جواب

Answer: I'd lent my umbrella to John, so I got wet.

Q11: The birds have _____ (fly) south for the winter.

جواب

Answer: The birds have flown south for the winter.

Q12: Don't worry, we haven't _____ (forget) about the meeting.

جواب

Answer: Don't worry, we haven't forgotten about the meeting.

Q13: You have _____ (buy) a lot of clothes recently.

جواب

Answer: You have bought a lot of clothes recently.

Q14: I'd _____ (get) a lovely new bike for my birthday, so I was keen to try it.

جواب

Answer: I'd gotten a lovely new bike for my birthday, so I was keen to try it.

Q15: She'd _____ (bring) a cake to the party, but we didn't eat it.

جواب

Answer: She'd brought a cake to the party, but we didn't eat it

Learn English

تمرین دوم

پاسخ درست را انتخاب کنید.

1. I have .... (buy) some flowers for my finance.
bought
buy

2. I have .... (hear) the good news from Daniel.
hear
heard

3. Samuel has .... (read) my report.
readen
read

4. They have .... (speak) Spanish.
spoke
spoken

5. He has .... (understand) what I mean.
understood
understanded

6. I have .... (forget) to lock the door.
forgot
forgotten

7. She has .... (have) some financial problems.
had
have

8. Anderson has .... (lose) his calculator.
losen
lost

9. They have .... (swim) across the river.
swum
swam

10. I have .... (tell) him that I don’t like parties.
tell
told

جمع‌بندی

در این آموزش کاربرد اسم مفعول در انگلیسی را توضیح دادیم و انواع ساختارهای آن را برای زمان‌های مختلف نشان دادیم. به طور کلی اسم مفعول می‌تواند برای نشان دادن فعل در زمان کامل (حال یا گذشته) یا به عنوان صفت به کار برود. همچنین در جمله‌های شرطی نوع سوم و به روش ساختن اسم مفعول نیز اشاره کردیم و کاربرد آن را برای زمان گذشته کامل و همراه با افعال کمکی وجهی نشان دادیم.

علاوه بر این، به تفاوت بین زمان گذشته ساده و اسم مفعول پرداختیم و در ادامه برای درک بهتر آن، نمونه تمرین‌هایی برای توضیح اسم مفعول در انگلیسی ارائه دادیم. در انتهای مطلب نیز به برخی از سؤال‌های رایج درباره اسم مفعول در انگلیسی اشاره کردیم.

از دیگر کاربردهای اسم مفعول به زمان مجهول اشاره شد که به صورت «Past participle» همراه با فعل «to be» مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مجموع، اسم مفعول در زبان انگلیسی کاربردهای زیادی دارد و برای زمان‌های کامل به کار می‌رود، زیرا در این ساختارها به شکل سوم فعل نیاز داریم. در بخش پایانی و در جمع‌بندی این مطلب، به دو مثال اشاره می‌کنیم که کاربرد اسم مفعول را در زمان‌های گذشته و به عنوان صفت نشان می‌دهد.

The cat was chased by the dog.

گربه توسط موش تعقیب شد.

(در این مثال از اسم مفعول به عنوان شکل سوم فعل برای مجهول گذشته ساده استفاده شده است.)

She's really excited because she's going on a trip next week.

او واقعاً هیجان‌زده است زیرا هفته آینده می‌خواهد به سفر برود.

(در این مثال، اسم مفعول در نقش صفت به کار رفته است.)

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش گرامر زبان انگلیسی – به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۱۷ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Wall Street EnglishEnglish With Ashish
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *