آموزش فتوشاپ جامع | صفر تا صد، رایگان و تصویری (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

«ادوبی فتوشاپ» (Adobe Photoshop) یک اپلیکیشن نرم‌افزاری برای ویرایش تصاویر و اصلاح عکس‌ها است که روی رایانه‌های ویندوز و مک استفاده می‌شود. فتوشاپ به کاربران امکان ایجاد، بهبود یا ادیت عکس‌ها، آثار هنری و تصویر‌سازی‌ها را می‌دهد. تغییر دادن پس‌زمینه‌ها، شبیه‌سازی نقاشی واقعی، یا ایجاد یک نمای مفهومی از کیهان، همگی جزو امکاناتی هستند که فتوشاپ ارائه می‌کند. فتوشاپ رایج‌ترین نرم‌افزار برای ویرایش تصویر، دست‌کاری عکس و اصلاح جزییات انواع مختلفی از قالب‌های تصویری و ویدئویی محسوب می‌شود. در این مقاله با موضوع آموزش فتوشاپ با ما همراه باشید.

ابزارهای فتوشاپ امکان ویرایش تصاویر منفرد و همچنین ویرایش دسته‌ای تصاویر را فراهم می‌سازند. نسخه‌های مختلف از فتوشاپ شامل Photoshop CC ،Photoshop Elements و Photoshop Lightroom وجود دارند. Adobe Photoshop خود به عنوان یک نرم‌افزار مستقل از طریق خرید اشتراک Photoshop Lightroom به عنوان بخشی از اشتراک بزرگ‌تر Creative Cloud نیز عرضه شده است.

تاریخچه فتوشاپ

آدوبی فتوشاپ در ابتدا در سال 1987 از سوی دو برادر به نام‌های جان و توماس نال (Knoll) توسعه یافت. فتوشاپ از زمان عرضه اولیه خود تاکنون از یک نرم‌افزار ساده ادیت عکس به یک مجموعه جامع از ابزارهای برای دست‌کاری تصاویر تبدیل شده است. با این که نسخه‌های اولیه فتوشاپ از سوی برادران نال تولید و عرضه می‌شدند، اما این نرم‌افزار در ادامه از سوی شرکت Adobe Systems خریداری و به Adobe Photoshop تبدیل شد.

نخستین نسخه فتوشاپ تحت لایسنس آدوبی در فوریه 1990 عرضه شد. این نسخه به کاربران امکان نمایش و ذخیره فایل‌ها را در چندین فرمت روی رایانه‌های مک اولیه می‌داد. کاربران می‌توانستند طیف رنگی، تراز و اشباع رنگ تصاویر را دست‌کاری کنند. برخی امکانات نقاشی ساده و همچنین انتخاب لبه نیز وجود داشت. طراحان گرافیک به سرعت شروع به استفاده از نرم‌افزار Adobe Photoshop کردند. با افزودن پشتیبانی از رنگ CMYK و Duotones در نسخه 2.0 به موتور جدید نقاشی و همچنین با اضافه شدن متون بُرداری به نسخه 7.0 هر نسخه به سرعت نسبت به گذشته جامعیت بیشتری یافت.

پیش از شروع و ورود به مباحث آموزش فتوشاپ، لازم است بدانید که این ابزار چیست و دقیقاً چه کاربردی دارد.

فتوشاپ چیست و چه کاربردی دارد؟

ادوبی فتوشاپ ابزاری ضروری برای طراحان، توسعه‌دهندگان وب، هنرمندان گرافیست، عکاسان و شاغلان خلاق محسوب می‌شود. این نرم‌افزار استفاده گسترده‌ای برای ویرایش تصاویر، اصلاح جزییات، ایجاد ترکیب‌بندی از تصاویر مختلف، ساخت ماکاپ وب‌سایت و افزودن جلوه‌های مختلف به تصاویر دارد. با استفاده از فتوشاپ می‌توان تصاویر دیجیتال یا اسکن شده را برای استفاده آنلاین یا چاپ مجدد ویرایش کرد. چیدمان وب‌سایت‌ها را می‌توان با استفاده از فتوشاپ ایجاد کرد تا طراحی آن‌ها پیش از آن که توسعه‌دهندگان شروع به کدنویسی کنند نهایی شود. بدین ترتیب می‌توان گرافیک‌های برجسته‌ای برای استفاده در برنامه‌های دیگر ایجاد کرد. در گام بعدی از آموزش فتوشاپ به سراغ سیستم مورد نیاز برای نصب آن می‌رویم.

سیستم مورد نیاز برای نصب فتوشاپ

در این بخش از مقاله آموزش فتوشاپ، الزامات حداقلی برای استفاده از فتوشاپ روی سیستم‌های ویندوز یا مک ارائه شده است.

سیستم مورد نیاز برای نصب فتوشاپ روی ویندوز

برای استفاده از فتوشاپ روی رایانه‌های ویندوزی، سیستم مورد نظر باید حداقل خصوصیات زیر را داشته باشد:

• پردازند دو گیگاهرتزی Intel® Core 2 یا AMD Athlon® 64 و یا بالاتر.
• سیستم عامل مایکروسافت ویندوز 6 با Service Pack 1 یا ویندوز 8.1 یا ویندوز 10.
• 2 گیگابایت رم یا بیشتر
• 2.6 گیگابایت یا بیشتر فضای هارددیسک برای نسخه 32-بیتی و 3.1 گیگابایت یا بیشتر فضای هارددیسک برای نسخه 64‌-بیتی و فضای اضافی برای نصب.
• نمایشگر 1024 در 768 با عمق رنگ 16-بیتی و 512 مگابایت یا بیشتر VRAM اختصاصی.
• سیستم با قابلیت اجرای OpenGL 2.0.

سیستم مورد نیاز برای نصب فتوشاپ روی مک

برای استفاده از فتوشاپ روی سیستم‌های مک، سیستم مربوطه باید دست‌کم دارای شرایط زیر باشد:

• پردازنده چندهسته‌ای اینتل با پشتیبانی از 64-بیت.
• نسخه MacOS 10.13، یا 10.13 یا نسخه Mac OS X 10.11
• 2 گیگابایت یا بیشتر فضای رم.
• 4 گیگابایت یا بیشتر فضای هارددیسک برای نصب به همراه فضای کافی برای جای دادن خود فایل نصبی
• نمایشگر 1024 در 768 با قابلیت نمایش تصاویر با عمق رنگی 16-بیت و 512 مگابایت یا بیشتر VRAM اختصاصی.
• سیستم باید قابلیت اجرای OpenGL 2.0 را داشته باشد.

فرمت‌های فایل فتوشاپ

در این قسمت از آموزش فتوشاپ به فرمت‌های فایل مرتبط به این نرم‌افزار می‌پردازیم. آدوبی فتوشاپ می‌تواند تصاویر یا گرافیک‌ها را در طیف مختلفی از فرمت‌های فایل ذخیره یا اکسپورت کند. این فرمت‌ها برای مقاصد مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای نمونه تصاویر مورد استفاده روی وب‌سایت‌ها عموماً باید کوچک باشند تا با سرعت بالایی بارگذاری شوند. در حالی که تصاویری که در رندرینگ محصول 3 بعدی قرار می‌گیرند، باید دارای وضوح تصاویر بالایی باشند و جزییات زیادی را نمایش دهند. برخی تصاویر ممکن است صرفاً شامل پیکسل‌های تصویری باشند در حالی که برخی دیگر از فرمت‌ها شامل ترکیبی از اطلاعات پیکسلی و برداری هستند. چندین فرمت فایل نیز هستند که از فناوری‌های فشرده‌سازی برای کاهش اندازه تصاویر استفاده می‌کنند و گزینه‌های خاص فشرده‌سازی عامدانه بخش‌هایی از داده‌های تصاویر را حذف می‌کنند تا اندازه فایل نهایی کاهش یابد. برای حفظ همه قابلیت‌های فتوشاپ از قبیل جلوه‌ها، ماسک‌ها و لایه‌ها باید از فرمت فایل فتوشاپ یعنی PSD استفاده کنید.

در ادامه برخی از فرمت‌های فایل که فتوشاپ می‌تواند باز یا ذخیره کند را معرفی کرده‌ایم.

• فرمت فتوشاپ (PSD) – فایل‌های PSD می‌توانند اندازه‌ای تا 2 گیگابایت داشته باشند. تنها فرمت PSD می‌تواند همه اجزای تصویر یا گرافیک ویرایش شده را در خود ذخیره کند.
• فرمت سند بزرگ (PSB) – فایل‌های PSB می‌توانند اندازه‌ای بزرگ‌تر از 2 گیگابایت داشته باشند و از تصاویری با ابعاد تا 300 هزار پیکسل پشتیبانی می‌کنند. به این ترتیب لایه‌ها و فیلترهای روی تصویر حفظ می‌شود.
• فرمت فاصل تصویر تگ‌شده (TIFF) – این یک فرمت فایل Bitmap انعطاف‌پذیر است که از سوی اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌های رایانه‌ای زیادی پشتیبانی می‌شود. رنگ‌های CMYK ،RGB ،‌grayscale و indexed در این فرمت پشتیبانی می‌شوند. سند‌های TIFF دارای اندازه بیشینه 4 گیگابایت هستند اگر یک فایل TIFF را در اپلیکیشن دیگری باز کنید، معمولاً تصویر مسطح شده ارائه می‌شوند، هر چند که اطلاعات لایه‌ها در آن قرار دارد.
• فرمت فایل RAW – فایل‌های RAW می‌توانند اندازه‌ای بزرگ‌تر از 2 گیگابایت داشته باشند. این فایل‌ها انعطاف‌پذیر هستند و می‌توانند برای انتقال تصاویر بین رایانه‌ها یا اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار گیرند. این فرمت از تصاویر CMYK ،RGB و grayscale پشتیبانی می‌کند. با این حال فایل باید پیش از ذخیره مسطح‌سازی شود، یعنی اطلاعات لایه‌ها از دست می‌رود.
• فرمت سند قابل حمل (PDF) – در این فرمت فایل می‌توان فونت‌ها، لی‌آوت صفحه‌ها، گرافیک‌های برداری و bitmap را با دقت بالایی به صورت فایل‌های PDF ذخیره کرد. به علاوه لینک‌های الکترونیکی را می‌توان درون فایل‌های PDF جاسازی کرد. تصاویر تا 16 بیت در هر کانال را می‌توان بدون افت کیفیت در این فرمت ذخیره کرد.
• فرمت تبادل گرافیک (GIF) – این فرمت فایل اغلب برای نمایش گرافیک‌های با رنگ اندیس‌گذاری‌شده درون یک سند HTML اختصاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. GIF اندازه فایل را فشرده می‌کند و بدین ترتیب زمان انتقال فایل کاهش می‌یابد. این فرمت فایل از کانال‌های آلفا پشتیبانی نمی‌کند.
• گرافیک شبکه پرتابل (PNG) – این فرمت امکان بزرگی به صورت فشرده‌سازی بدون اتلاف داده‌ها ارائه می‌کند. این فرمت گرافیکی از تصاویر با عمق 24 بیت پشتیبانی می‌کند. با این حال برخی مرورگرهای وب از فایل‌های PNG پشتیبانی نمی‌کنند. این فرم شفافیت را در هر دو تصاویر RGB و grayscale حفظ می‌کند. همچنین از تصاویر در حالت‌های رنگی indexed color ،‌grayscale ،RGB و bitmap پشتیبانی می‌کند.
• گروه مشترک کارشناسان عکاسی (JPEG) – این فرمت فایل غالباً برای تصاویر با طیف رنگی پیوسته برای سند‌های HTML استفاده می‌شود. ای فرمت از حالت‌های رنگی grayscale ،RGB و CMYK پشتیبانی می‌کند. این فرمت همه اطلاعات رنگی درون تصاویر RGB حفظ می‌کند، گرچه اندازه فایل را از طریق حذف اطلاعات برخی داده‌های انتخابی کاهش می‌دهد. یک فایل JPEG به طور خودکار در زمان باز شدن فایل از حالت فشرده خارج می‌شود.
• Cineon – این یک فرمت دیجیتالی با عمق رنگی 10 بیت در هر کانال است که از سوی Kodak توسعه یافته است از این فرمت برای ارائه خروجی مجدد به فیلم بدون افت کیفیت عکس استفاده می‌شود. از آن می‌توان در سیستم فیلم دیجیتالی Cineon استفاده کرد.

آموزش فتوشاپ و آشنایی با محیط آن

فتوشاپ یک اپلیکیشن پیچیده محسوب می‌شود و شاید در برخورد نخست کار با آن را دشوار تصور کنید. به همین جهت این راهنمای آموزش فتوشاپ را با توضیح محیط و اینترفیس فتوشاپ آغاز می‌کنیم.

در این مقاله از نرم‌افزار Photoshop CC برای نمایش قابلیت‌های فتوشاپ استفاده خواهیم کرد. اگر شما از نسخه‌های قدیمی‌تر فتوشاپ مانند نسخه CS6 استفاده می‌کنید، طرز کار برخی موارد ممکن است کمی متفاوت باشند، اما در هر حال می‌توانید این راهنما را پیگیری کنید.

باز کردن فایل در فتوشاپ

در فتوشاپ غالباً کار خود را با باز کردن یک عکس موجود و نه ایجاد یک سند جدید خالی آغاز می‌کنیم. فتوشاپ به ما امکان می‌دهد که فایل‌های تصاویر موجود روی رایانه از قبیل JPEG ،PNG و PSD را باز کرده و ویرایش کنیم. در ادامه آموزش فتوشاپ و برای باز کردن فایل‌ها باید به منوی File > Open بروید.

به این ترتیب یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. در این کادر فایل خود را روی رایانه پیدا کنید و سپس روی Open کلیک کنید.

بدین ترتیب فایل در محیط فتوشاپ ظاهر می‌شود. اگر در زمان آغاز کار هنوز نرم‌افزار فتوشاپ را باز نکرده‌اید می‌توانید فایل را مستقیماً روی سیستم پیدا کرده و سپس روی آن راست-کلیک کرده و گزینه Open With > Adobe Photoshop را انتخاب کنید.

بررسی رابط کاربری فتوشاپ

از آنجا که فتوشاپ به طور عمده برای کاربران حرفه‌ای طراحی شده است اینترفیس یا همان رابط کاربری آن ممکن است برای کاربران جدید کمی پیچیده یا غیر راحت به نظر برسد. حتی اگر قبلاً با برخی نرم‌افزارهای ویرایش تصویر دیگر کار کرده باشید، بهتر است ابتدا با اجزای اصلی این اینترفیس آشنا شوید. در ادامه مقاله آموزش فتوشاپ در تصویر زیر اجزای ده‌گانه اصلی اینترفیس فتوشاپ را می‌بینید که در ادامه هر یک از آن‌ها برحسب شماره مربوطه به تفصیل توضیح داده‌ شده‌اند.

1. نوار منو در فتوشاپ: این نوار جایی است که به دستورهای مختلف مورد استفاده در فتوشاپ دسترسی می‌یابیم. برای نمونه از منوی File می‌توانیم برای باز کردن و ذخیره فایل‌ها استفاده کنیم. منوی Image به شما امکان می‌دهد که تغییرات خاصی مانند اندازه تصویر را اعمال کنید، در حالی که منوی Filter به شما امکان دسترسی به ابزارها و جلوه‌های پیشرفته‌تری را می‌دهد.
2. پنل کنترل در فتوشاپ: در این بخش می‌توانید تنظیمات را برای ابزاری که هم این انتخاب شده تغییر دهید. برای نمونه از ابزار Brush استفاده می‌کنید، می‌توانید اندازه براش، نوک براش یا موارد دیگر را دست‌کاری کنید.
3. پنجره سند در فتوشاپ: زمانی که یک فایل تصویر را باز می‌کنید، در پنجره سند ظاهر می‌شود. در بخش فوقانی پنجره سند، نام فایل را همراه با سطح بزرگ‌نمایی کنونی می‌بینید. در این مثال می‌بینید که در حال مشاهده سندی با بزرگ‌نمایی 42.1% از اندازه کامل آن هستیم.
4. پنل ابزارها در فتوشاپ: این پنل در سمت چپ صفحه جایی است که ابزارهای مختلف برای ویرایش تصویر را انتخاب می‌کنیم. زمانی که ابزاری انتخاب شود می‌توانید از آن روی فایل جاری استفاده کنید.
5. ابزارهای انتخاب در فتوشاپ: این ابزارها به کاربر امکان می‌دهند که یک ناحیه انتخاب پیرامون بخش‌های خاصی از تصویر رسم کند. برخی ابزارهای این بخش امکان انتخاب یک ناحیه را می‌دهند، در حالی که برخی دیگر امکان انتخاب بخش‌های خاصی از تصویر را بدون انتخاب پس‌زمینه فراهم می‌سازند.
6. ابزارهای رسم فتوشاپ: این ابزارها را می‌توان همانند ابزارهای نقاشی در دنیای واقعی تصور کرد. برای نمونه ابزار قلم‌مو (Brush) امکان رسم روی تصویر را می‌دهد در حالی که ابزار پاک‌کن (Eraser) امکان پاک کردن بخش‌هایی از عکس را فراهم می‌سازد.
7. ابزار تایپ فتوشاپ: این ابزار امکان افزودن متن به سند جاری را می‌دهد. برای نمونه می‌توانید از این قابلیت برای نوشتن یک دعوت‌نامه یا تبریک تولد روی عکس استفاده کنید.
8. ابزار شکل فتوشاپ: این ابزار امکان درج شکل‌هایی مانند مربع خطوط و بیضی را روی فایل باز شده فراهم می‌سازد.
9. ابزار انتخاب رنگ فتوشاپ: در این بخش می‌توانید رنگ‌ها را برای استفاده در ابزارهای مختلف شامل ابزار قلم‌مو و ابزار گرادیان انتخاب کنید.
10. پنل لایه‌ها فتوشاپ: در این بخش می‌توانید لایه‌های مختلف سند جاری را ببینید. همچنین می‌توانید هر یک از لایه‌ها را با کلیک روی آیکون چشم مربوطه فعال یا غیرفعال کنید.

کار با ابزارها و پنل‌های دیگر فتوشاپ

اکنون که با کلیات محیط فتوشاپ آشنا شدید، در این بخش از آموزش فتوشاپ طرز کار با هر یک از این موارد را توضیح می‌دهیم.

پنل ابزارهای فتوشاپ

پنل ابزارها جایی است که می‌توان ابزارهای مختلف را برای ادیت تصاویر انتخاب کرد و یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های فتوشاپ محسوب می‌شود. زمانی که یک ابزار را انتخاب کردید، می‌تواند از آن روی فایل کنونی استفاده کنید. به این ترتیب کرسر ماوس شما تغییر می‌یابد تا انتخاب شدن ابزار مورد نظر را نشان دهد.

همچنین می‌توانید کلیک کرده و کلید ماوس را نگهدارید تا یک ابزار متفاوت را انتخاب کنید. برای نمونه می‌توانید روی ابزار Rectangle کلیک کرده و نگه دارید تا ابزارهای دیگر این بخش مانند ابزار بیضی (Ellipse)، خط (Line) و شکل سفارشی (Custom Shape) را انتخاب کنید.

نمایش یا عدم نمایش پنل‌های فتوشاپ

امکان دیدن و تغییر دادن اطلاعات فایل جاری روی پنل‌های مختلف در فضای کاری فتوشاپ وجود دارد. برای نمونه می‌توانید لایه‌های سند را در پنل Layers ببینید. برای نمایش یا عدم نمایش پنل که این بخش از آموزش فتوشاپ به آن اختصاص دارد، باید روی منوی Window کلیک کرده و پنل مورد نظر را انتخاب کنید. پنل‌های نمایان داری یک تیک در کنار نام خود هستند. در تصویر زیر از منوی Window برای فعال کردن پنل History استفاده می‌کنیم.

همچنین می‌توانید از فلش دوطرفه برای باز یا جمع کردن پنل‌ها استفاده کنید. این حالت در صورتی که بخواهید موقتاً یک پنل را بدون حذف آن از فضای کاری پنهان کنید، مفید خواهد بود.

همچنین می‌توانید کلید Tab را روی کیبورد بزنید تا همه پنل‌های فعال پنهان یا نمایان شوند.

جابجایی پنل‌های فتوشاپ

اگر می‌خواهید موقعیت یک پنل را تغییر دهید، می‌توانید با کلیک کردن و کشیدن پنل به بخش جدیدی از فضای کاری آن را جابجا کنید.

با این وجود، اگر قصد دارید این راهنما را پیگیری کنید، پیشنهاد می‌کنیم که پنل‌ها را در مکان‌های پیش‌فرض خود نگه دارید. برای ریست پنل‌ها در موقعیت‌های پیش‌فرض به منوی Window > Workspace > Reset Essentials بروید. توجه کنید که فرایند کار بسته به این که از چه نسخه‌ای از فتوشاپ استفاده می‌کنید، ممکن است متفاوت باشد. برای نمونه در نسخه فتوشاپ المنتز باید به منوی Window > Reset Panels بروید.

سفارشی‌سازی محیط فتوشاپ

اگر می‌خواهید فتوشاپ را سفارشی‌سازی کنید، می‌توانید تنظیمات پیش‌فرض اپلیکیشن را تغییر دهید. اغلب این گزینه‌ها کاملاً فنی هستند، اما در ادامه مقاله آموزش فتوشاپ دو ویرایش ابتدایی را بررسی می‌کنیم که می‌توانند مفید باشد.

تغییر واحد پیش‌فرض اندازه‌گیری در فتوشاپ

به صورت پیش‌فرض ابعاد سند برحسب اینچ اندازه‌گیری می‌شد. اگر تصاویر را برای چاپ ویرایش نمی‌کنید در این آموزش فتوشاپ پیشنهاد می‌کنیم که این واحد را به پیکسل تغییر دهید. به این منظور به منوی Edit > Preferences > Units & Rulers بروید. اگر از مک استفاده می‌کنید باید به منوی Photoshop > Preferences > Units & Rulers بروید.

یک کادر محاوره‌ای ظاهر می‌شود. در بخش Units روی منوی کنار Rulers کلیک کرده و گزینه Pixels را انتخاب و سپس روی OK کلیک کنید. شاید لازم باشد از فتوشاپ خارج شده و برنامه را مجدداً باز کنید تا تغییرات اعمال شوند.

تنظیم اندازه متن

اگر می‌خواهید متون موجود در رابط کاربری فتوشاپ بزرگ‌تر یا کوچک‌تر شوند، می‌توانید اندازه متن‌ اپلیکیشن را تغییر دهید. به این منظور به منوی Edit > Preferences > Interface بروید. در صورتی که از مک استفاده می‌کنید باید به منوی Photoshop > Preferences > Interface بروید. زیر عنوان Text روی منوی کنار UI Font Size کلیک کرده و سپس اندازه مطلوب خود را انتخاب کنید. احتمالاً باید از برنامه خارج و مجدداً ن را باز کنید تا این تغییر اعمال شود.

تغییر دادن سطح بزرگنمایی در فتوشاپ

زمانی که یک تصویر را در فتوشاپ ویرایش ‌‌می‌کنید، در اغلب موارد آن را در اندازه‌ای کمتر از 100% اندازه کامل می‌بینید. دلیل این امر آن است که دوربین‌های دیجیتال کنونی تصاویر بزرگ و با وضوح تصویر بالا می‌گیرند. این مسئله کلاً نکته خوبی محسوب می‌شود، زیرا جزییات بیشتر برای کار در زمان ویرایش تصویر در اختیار شما قرار می‌گیرد.

بر اساس این آموزش فتوشاپ اگر می‌خواهید روی تصویر بزرگ‌نمایی یا کوچک‌نمایی کنید، کافی است به ترتیب کلیدهای +Ctrl و -Ctrl را بگیرید. یعنی ابتدا کلید Ctrl کیبورد را بگیرید و سپس هم‌زمان کلیدهای به‌علاوه یا منها را بزنید. در سیستم‌های مبتنی بر مک باید از کلیدهای +Command و -Command استفاده کنید. در مثال زیر می‌بینید که سند در اندازه 44.4% اندازه کامل خود نمایش یافته است. توجه کنید که سطح بزرگ‌نمایی کنونی در بخش فوقانی پنجره و همچنین در گوشه چپ-پایین صفحه دیده می‌شود.

در مثال زیر همان تصویر با اندازه 100% کامل دیده می‌شود. توجه کنید که تنها بخشی از تصویر در این سطح بزرگ‌نمایی قابل مشاهده است. در صورت نیاز می‌توانید از نوارهای اسکرول افقی و عمودی برای دیدن بخش‌های دیگر تصویر استفاده کنید.

برای بزرگ‌نمایی تصویر به میزان جایگیری روی پنجره سند باید کلیدهای Ctr+0 را بزنید. در سیستم‌های مک از کلیدهای Command+0 استفاده کنید. توجه کنید که بسته به نوع کارت گرافیکی رایانه‌تان در برخی سطوح بزرگ‌نمایی مانند 33.33% یا 66.66% ممکن است تصویر پیکسلاته شود. در این موارد بهتر است از سطوح بزرگ‌نمایی دیگری مانند 25% یا 50% استفاده کنید.

انجام کارهای ابتدایی در فتوشاپ

در فتوشاپ تقریباً هیچ محدودیتی برای کارهایی که می‌توان انجام داد وجود ندارد، اما در ابتدای آموزش فتوشاپ باید با موارد مقدماتی آشنا شویم. در این بخش برخی از تغییرهای مقدماتی تصویر را که می‌توان در فتوشاپ اجرا کرد با هم بررسی می‌کنیم. این موارد شامل فهرست زیر هستند:

• برش دادن: اگر می‌خواهید بخش‌هایی از یک عکس را حذف کنید، می‌توانید آن را برش (Crop) دهید. این برش دادن را می‌توان مانند استفاده از قیچی برای بریدن بخش‌های نامطلوب عکس تصور کرد.
• تغییر اندازه: اگر می‌خواهید یک تصویر را بزرگ‌تر یا کوچک‌تر کنید می‌توانید از گزینه «تغییر اندازه» (Resize) استفاده کنید. با این حال به خاطر داشته باشید که بزرگ‌تر ساختن یک تصویر از اندازه اصلی به طور کلی موجب بهتر دیده شدن آن نمی‌شود.
• چرخش: اگر می‌خواهید جهت یک عکس را تغییر دهید می‌توانید از گزینه «چرخش» (Rotate) به سمت راست یا چپ استفاده کنید.

برش عکس در فتوشاپ

دو روش اصلی برای برش یک تصویر در فتوشاپ وجود دارد که در این آموزش فتوشاپ به آن‌ها می‌پردازیم. یا می‌توان از ابزار Crop استفاده کرد یا از ابزار Rectangular Marquee به این منظور بهره گرفت. این روش‌های طرز کار اندکی متفاوتی دارند و ممکن است استفاده از یکی را به دیگری ترجیح بدهید.

روش اول برای بریدن عکس در فتوشاپ

زمانی که عکس در فتوشاپ باز شده است، ابزار Crop را از پنل Tools انتخاب کنید.

کلیک کرده و ماوس را بکشید تا بخشی از تصویر که می‌خواهید باقی بماند را انتخاب کنید و سپس کلیک ماوس را رها کنید.

در صورت نیاز «دستگیره‌های برش» (Cropping Handles)‌ را تنظیم کنید.

کلید اینتر کیبورد را بزنید تا تصویر برش یابد. همچنین می‌توانید روی تصویر دابل-کلیک کنید.

روش دوم برای کراپ در فتوشاپ

زمانی که تصویر در فتوشاپ باز شده است، ابزار Rectangular Marquee را از پنل Tools انتخاب کنید.

در پنل کنترل به منوی بازشدنی Style که در برخی نسخه‌ها Mode نیز نامیده می‌شود بروید. اگر می‌خواهید تصویر نهایی نسبت ابعادی خاصی داشته باشد، باید گزینه Fixed Ratio را نیز انتخاب کرده و عرض و ارتفاع موردنظرتان را وارد نمایید. در غیر این صورت مطمئن شوید که Style روی Normal قرار دارد. در این مثال تصویر را با نسبت ابعادی 4 در 3 برش می‌دهیم.

کلیک کرده و ماوس را بکشید تا بخشی از تصویر را که می‌خواهید حفظ شود، مشخص سازید و سپس ماوس را رها کنید.

در صورت نیاز می‌توانید روی لبه کادر انتخاب کلیک کرده و آن را به موقعیت مطلوب بکشید.

به منوی Image > Crop بروید تا تصویر برش یا اصطلاحاً کراپ یابد.

همچنین می‌توانید کل کادر انتخاب را در زمان انتخاب کردن جابجا کنید. به این منظور روی آن کلیک کرده و بکشید، اما کلید ماوس را رها نکنید. سپس کلید Space را نگه دارید و ماوس را جابجا کنید تا کادر انتخاب به ناحیه جدیدی منتقل شود. در پایان می‌توانید کلید Space را رها کنید.

برای آشنایی بیشتر با ابزار کراپ و برش تصاویر می‌توانید این مطلب از مجله فرادرس را نیز مطالعه کنید:

• بریدن عکس در فتوشاپ — راهنمای گام به گام

تغییر اندازه عکس در فتوشاپ و چرخاندن عکس در فتوشاپ

در این بخش از آموزش فتوشاپ در مورد روش‌های تغییر دادن اندازه و یا چرخاندن تصاویر در فتوشاپ صحبت می‌کنیم.

تغییر اندازه تصویر در فتوشاپ

توجه کنید که هرگز نباید تصاویر را بزرگ‌تر از اندازه اصلی آن‌ها بکنید. وقتی که این کار را انجام می‌دهید، تصویر جزییات کافی را در اندازه بزرگ نخواهد داشت. اما برای تغییر دادن اندازه تصویر، آن را در فتوشاپ باز کرده و به منوی Image > Image Size بروید.

یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. مطمئن شوید که واحد اندازه‌گیری روی گزینه پیکسل است و همچنین تیک کادر Resample نیز زده شده است. آیکون قفل کنار گزینه‌های عرض و ارتفاع نیز باید روشن باشد تا مطمئن باشیم که نسبت ابعادی تصویر تغییر نیافته و تصویر خراب نمی‌شود.

ابعاد مورد نظر خود را برای تصویر جدید وارد کنید. زمانی که عرض تصویر را وارد می‌کنید، ارتفاع نیز به صورت خودکار تغییر می‌یابد تا نسبت ابعادی حفظ شود.

روی OK کلیک کنید تا اندازه تصویر تغییر یابد. اگر گزینه Automatic در منو وجود نداشت، باید از حالت‌های تغییر اندازه bicubic استفاده کنید که بهترین نتایج را در اغلب موارد به دست می‌دهد.

برای آشنایی بیشتر با امکانات تغییر اندازه عکس در فتوشاپ می‌توانید این مطلب از مجله فرادرس را مطالعه کنید:

• تغییر اندازه عکس در فتوشاپ — از صفر تا صد (فیلم آموزش رایگان)

چرخاندن تصویر در فتوشاپ

چرخاندن عکس در فتوشاپ کار آسانی است و این بخش از آموزش فتوشاپ را به آن اختصاص داده‌ایم. امکان چرخش تصاویر به صورت ساعت‌گرد (CW) ‌یا پادساعت‌گرد (CCW)، معکوس کردن افقی یا عموی تصویر و حتی چرخش به مقدار دلخواه با تعیین زاویه مطلوب نیز وجود دارد. با این حال اغلب دوربین‌های مدرن چرخش تصاویر را به صورت خودکار تنظیم می‌کنند و از این رو نیاز چندانی به استفاده از این قابلیت نخواهید داشت.

تصویر را در فتوشاپ باز کنید و به منوی Image > Image Rotation بروید و سپس گزینه چرخش مورد نظر خود را انتخاب کنید

بدین ترتیب تصویر مطابق وضعیت مورد نظر شما چرخش می‌یابد.

بازگردانی تغییرها

اگر هر گونه اشتباهی مرتکب شوید، می‌توانید با زدن کلیدهای Ctrl+Z و یا روی مک با زدن کلیدهای Command+Z تغییرهای اخیری که ایجاد شده را بازگردانی کنید. برای اعمال مجدد تغییرها نیز کافی است کلیدهای Ctrl+Shift+Z یا روی مک کلیدهای Command+Shift+z را بزنید.

در نسخه‌های قبل‌تر فتوشاپ بازگردانی کارها به طرز متفاوتی اجرا می‌شد. با زدن کلیدهای Ctrl+Z یا Command+Z در مک تغییرات اخیر بازگردانی می‌شد. با این حال، اگر کلیدهای Ctrl+Z را دوباره می‌زدید، تغییرها دوباره اعمال می‌شدند. اگر می‌خواستید چندین تغییر را به صورت متوالی بازگردانی کنید، باید به منوی Edit > Step Backward می‌رفتید یا کلیدهای Ctrl+Alt+Z را می‌گرفتید.

ذخیره‌ کردن تصاویر در فتوشاپ

طرز ذخیره‌سازی فایل‌ها در فتوشاپ کمی با نرم‌افزارهای متداول دیگر متفاوت است. به جای این که با یک نوع فایل اصلی مانند DOCX. در مایکروسافت ورد سروکار داشته باشیم، فتوشاپ طیف متنوعی از روش‌ها برای ذخیره تصاویر ارائه می‌کند. در این بخش از مقاله آموزش فتوشاپ روش‌های مختلف ذخیره‌سازی در فتوشاپ را با هم مرور می‌کنیم و دلایل رایج استفاده از این فرمت‌های مختلف را نیز توضیح خواهیم داد.

گزینه‌های ذخیره‌‌سازی فتوشاپ

زمانی که یک فایل را در فتوشاپ ذخیره می‌کنید، چندین گزینه و فرمت فایل وجود دارد که می‌توانید از میان آن‌ها انتخاب کنید.

• فایل‌های PSD: این فرمت فایلِ پیش‌فرض سندهای فتوشاپ است، گرچه لزوماً از آن برای همه تصاویر استفاده نمی‌کنیم. این فرمت لایه‌های مختلف تصویر و همه اطلاعات داخل فایل را ذخیره می‌کند، به طوری که می‌توانید آن را مجدداً به سادگی ویرایش کنید. فایل‌‌های PSD طوری طراحی شده‌اند که در فتوشاپ باز شوند، بنابراین اگر می‌خواهید تصویر را با افراد دیگر به اشتراک بگذارید، باید یک نسخه از آن را به فرمت رایج‌تری مانند JPEG نیز ذخیره کنید.
• فرمت‌های فایل رایج: امکان ذخیره کردن تصاویر در انواع مختلفی از فایل‌های رایج مانند JPEG و PNG نیز وجود دارد. این فرمت‌های فایل می‌توانند روی تقریباً هر رایانه یا دستگاه موبایلی مشاهده و ویرایش شوند و از این رو برای اشتراک‌گذاری تصاویر مناسب هستند. با این حال برخلاف فایل‌های PSD این فرمت‌ها برای ادامه کار ویرایش فایل مناسب نیستند، چون اطلاعات لایه‌بندی تصاویر را ذخیره نمی‌سازند.
• ذخیره برای وب: اگر قصد دارید تصویر را روی وب مثلاً یک وب‌سایت یا وبلاگ آپلود کنید، باید از گزینه Save for Web استفاده نمایید. این ابزار به شما امکان می‌دهد که تصاویری که برای وب بهینه‌سازی شده‌اند را ذخیره کنید و به این ترتیب دانلود و مشاهده آنلاین آن‌ها آسان‌تر می‌شود. گزینه Save for Web شامل چندین قابلیت مفید برای آماده‌سازی تصاویر برای وب است که شامل گزینه تغییر اندازه تصاویر نیز می‌شود.

در تصویر زیر می‌بینید که سه نسخه مختلف از یک فایل تصویر وجود دارد. یکی فایل اصلی JPEG است، یکی نسخه ویرایش‌شده PSD و دیگری نسخه نهایی JPEG است که تغییر اندازه یافته و برای وب ذخیره شده است. به این ترتیب نسخه وب بسیار اندازه کوچک‌تری نسبت به نسخه‌های PSD و نسخه اصلی تصویر JPEG دارد.

توجه داشته باشید که در نهایت گزینه ذخیره‌سازی که مورد استفاده قرار می‌دهید به کاری که لازم است روی تصویر انجام شود بستگی دارد. در ادامه برخی سناریوهای رایج را بررسی می‌کنیم تا متوجه شوید چرا برای ذخیره‌سازی تصاویر به گزینه‌های مختلفی نیاز دارید.

سناریوی اول

در این سناریو از آموزش فتوشاپ فرض کنید از شما خواسته شده است که یک تصویر هدر برای وب‌سایت شرکتی تهیه کنید. یک عکس به شما داده شده است و شما باید متن و نام شرکت را به آن اضافه کنید. از آنجا که شما احتمالاً این پروژه را در ادامه ویرایش کرده و بازبینی می‌کنید، باید آن را در قالب PSD ذخیره کنید. به این ترتیب به سادگی می‌توانید فایل را در ادامه به سادگی ویرایش کنید. از طرف دیگر از آنجا که این فایل نهایتاً به صورت آنلاین منتشر خواهد شد، باید از گزینه Save for Web برای ایجاد یک نسخه JPEG از تصویر نهایی استفاده کنید.

سناریوی دوم

فرض کنید قصد دارید برخی تصاویر تعطیلات اخیر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. به این منظور می‌خواهید برخی اصلاح‌های جزئی در فتوشاپ مانند برش دادن و چرخاندن را پیش از اشترک آن‌ها ایجاد کنید. در این مورد می‌توانید فایل‌های تصاویر اصلی را در فتوشاپ باز کنید، اصلاح‌های لازم مانند برش دادن و چرخش را اجرا کنید و سپس آن‌ها را به اشتراک بگذارید. در این حالت، می‌توانید فایل تصویر اصلی را در فتوشاپ باز کنید و تغییرهای لازم را ایجاد کرده و سپس نسخه جدیدی از عکس‌های ویرایش شده را به صورت JPEG ذخیره کنید. از آنجا که هیچ کدام از این ویرایش‌ها پیچیده نیستند، احتمالاً نیازی هم به ذخیره نسخه PSD از هر تصویر نخواهید داشت.

چنان که می‌بینید، گزینه‌های ذخیره‌سازی که انتخاب می‌شوند به نوع پروژه‌ای که قرار است اجرا شود بستگی دارند. پیش از ذخیره ساختن یک تصویر، لحظه‌ای در مورد نوع فایل‌هایی که نیاز خواهید داشت تأمل کنید. رفته‌رفته با کسب تجربه بیشتر در کار با فتوشاپ این فرایند به صورت طبیعی و خودکار انجام خواهد یافت.

استفاده از Save As در فتوشاپ

دستور Save As برای ذخیره فایل‌ها در قالب PSD و همچنین دیگر قالب‌ها مانند JPEG یا PNG استفاده می‌شود. برای ذخیره یک فایل با گزینه Save As به این صورت عمل می‌کنیم که فایل را در فتوشاپ باز کرده و به منوی File > Save As می‌رویم.

یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. نام فایل مورد نظر خود را وارد کنید و سپس یک location برای آن انتخاب کنید. از شما خواسته می‌شود که از نام فایل جدید برای جلوگیری از بازنویسی فایل اصلی استفاده کنید.

روی منوی Format کلیک کنید و سپس فرمت فایل مطلوب را انتخاب کنید. در این مثال ما این تصویر را به صورت فایل JPEG ذخیره می‌کنیم. اگر یک فایل را به صورت PSD ذخیره می‌کنید، مطمئن شوید که گزینه Layers تیک خورده باشد. با این حال، فرمت‌های دیگر امکان انتخاب این گزینه را فراهم نمی‌سازند.

در نهایت روی Save کلیک کنید. برخی فرمت‌های فایل مانند JPEG و TIFF گزینه‌های دیگری در زمان ذخیره‌سازی در اختیار شما قرار می‌دهند. سطح کیفیت مطلوب خود را انتخاب و روی OK کلیک کنید تا تصویر ذخیره شود.

اگر از قبل پروژه را به صورت فایل PSD ذخیره کرده باشید، می‌توانید با رفتن به منوی File >Save یا زدن کلیدهای Ctrl+S یا روی مک با زدن کلیدهای Command+S روند کار را در هر زمان ذخیره کنید. با این حال اگر مشغول کار روی فرمت‌هایی مانند JPEG باشید، پیشنهاد می‌کنیم از دستور Save As استفاده کنید تا از بازنویسی فایل اصلی جلوگیری شود.

استفاده از گزینه Save for Web در فتوشاپ

زمانی که از گزینه Save for Web استفاده می‌کنید، باید چند تصمیم در مورد تصویری که ذخیره می‌کنید اتخاذ کنید:

• فرمت فایل: گزینه Save for Web به شما امکان انتخاب از میان چندین گزینه قالب فایل «مطمئن برای وب» (Web-safe) را می‌دهد. در اغلب موارد از قالب JPEG برای عکس‌‌ها استفاده می‌شود.
  PNG-24 کیفیت کامل تصویر را حفظ می‌کند، در حالی که PNG-8 به طور عمده برای گرافیک و بصری‌سازی‌هایی استفاده می‌شود که تنها از چند رنگ معدود استفاده می‌کنند. به طور کلی لازم نیست از فرمت‌های GIF یا WBMP استفاده کنید.

• اندازه تصویر: امکان تغییر اندازه مستقیم فایل از کادر محاوره‌ای Save for Web وجود دارد. تغییر دادن اندازه به سایزهای کوچک‌تر موجب کاهش حجم فایل نیز می‌شود. با این حال اگر از سرویسی مانند فیسبوک یا تامبلر استفاده می‌کنید، احتمالاً نیازی به تغییر دادن اندازه تصویر نخواهید داشت، زیرا این سرویس‌ها آن‌ها را به صورت خودکار تغییر اندازه می‌دهند.

• کیفیت: اگر از فرمت JPEG استفاده می‌کنید، تصویر می‌تواند در سطوح کیفی مختلف ذخیره شود. شما می‌توانید کیفیت‌های مختلف را امتحان کنید تا تعادل مناسبی بین کیفیت و اندازه تصویر پیدا کنید.

ذخیره عکس برای وب با فتوشاپ

در این مرحله از آموزش فتوشاپ به منوی File > Save for Web بروید.

به این ترتیب کادر محاوره‌ای Save for Web ظاهر می‌شود. نوع فایل مطلوب و سطح کیفیت آن را انتخاب کنید.

در صورت نیاز، با وارد کردن ابعاد مطلوب در بخش Image Size اندازه تصویر را تغییر دهید. زمانی که عرض جدید تصویر را وارد کنید، ارتفاع نیز به صورت خودکار تنظیم می‌شود تا نسبت ابعادی تصویر حفظ شود.

اگر بخواهید، می‌توانید از نمای دوتایی برای مقایسه تصویر اصلی و پیش‌نمایش نسخه جدید استفاده کنید. این یک روش آسان برای مطمئن شدن از این موضوع است که کیفیت نسبت به تصویر اصلی کاهش زیادی نداشته است. به اندازه فایل در گوشه پایین-چپ پنجره پیش‌نمایش توجه کنید.

روی Save کلیک کنید تا یک کادر محاوره‌ای جدید ظاهر شود. نام فایل مورد نظر خود را وارد کرده و یک مکان برای فایل تعیین کنید و سپس روی Save کلیک نمایید. شما باید از نام فایل جدیدی استفاده کنید تا فایل اصلی بازنویسی نشود.

آشنایی با لایه‌ در فتوشاپ

آیا تاکنون کنجکاو بوده‌اید که چطور با استفاده از فتوشاپ، چنین آثار جالبی خلق می‌شوند؟ با این که تکنیک‌های ادیت زیادی وجود دارند، اما یکی از ابزارهایی که همه افراد حرفه‌ای در فتوشاپ استفاده می‌کنند پنل Layers است. یادگیری شیوه استفاده از لایه‌ها احتمالاً مهم‌ترین نکته‌ای است که در مسیر آموزش فتوشاپ برای بهبود مهار‌ت‌های فتوشاپ مورد نیاز است. در این بخش از آموزش فتوشاپ به بررسی طرز کار پنل لایه‌ها، انواع مختلف لایه‌ها و مبانی ایجاد و استفاده از لایه‌ها می‌پردازیم.

لایه در فتوشاپ چیست؟

لایه‌ها را می‌توان سطوح شیشه‌ای شفافی پنداشت که روی همدیگر قرار می‌گیرند و اجازه می‌دهند که بخش‌های مختلف هر لایه از میان این سطوح شفاف دیده شود. چندین نوع مختلف از لایه در فتوشاپ مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به طور کلی به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند.

• لایه‌های محتوا: این لایه‌ها شامل انواع مختلفی از محتوا مانند عکس، متن و شکل هستند.
• لایه‌های تنظیمی: این لایه‌ها امکان اعمال اصلاحات مختلف را روی لایه‌های زیرین خود می‌دهند. برای نمونه می‌توان اشباع رنگ، و روشنایی تصویر را تغییر داد. لایه‌های تنظیمی نوعی ویرایش غیر تخریبی محسوب می‌شوند، زیرا هیچ چیزی را عملاً روی تصویر اصلی تغییر نمی‌دهند.

زمانی که از لایه‌ها استفاده می‌کنیم، می‌توانیم لایه‌های منفرد را روشن یا خاموش کنیم تا تأثیر آن را روی تصویر ببینیم. این کار با کلیک کردن روی آیکون چشم کنار نام هر لایه میسر است.

چرا باید از لایه‌ها در فتوشاپ استفاده کنیم؟

در این زمان شاید کنجکاو باشید چرا باید از لایه‌ها استفاده کرد؟ آیا آسان‌تر نیست که همه چیز را مستقیماً روی عکس ویرایش کنیم؟ واقعیت این است که لایه‌ها انعطاف‌پذیری و کنترل بسیار زیادی در اختیار ما قرار می‌دهند و می‌توانیم هر لایه را به صورت مستقل از لایه‌های دیگر و بقیه تصویر ویرایش کنیم. زمانی که در زمینه کار با لایه‌ها تسلط یافتید، همیشه از آن‌ها استفاده خواهید کرد.

مبانی لایه‌ها

امکان مشاهده، ایجاد و ویرایش لایه‌ها در پنل Layers وجود دارد. این پنل به طور معمول در گوشه پایین-راست صفحه دیده می‌شود، گرچه می‌توانید با مراجعه به منوی Window > Layers از فعال بودن آن مطمئن شوید.

ایجاد لایه تنظیمی

اگر تاکنون از لایه‌ها استفاده نکرده‌ باشید، پیشنهاد می‌کنیم نخست از لایه‌های تنظیمی (Adjustment) استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که یک لایه تنظیمی شامل محتوایی نیست و صرفاً امکان اعمال تغییراتی را روی لایه‌های زیرین فراهم می‌سازد.

در پنل لایه‌ها، لایه زیرین آن جایی که می‌خواهید لایه‌ای تنظیمی را اضافه کنید انتخاب نمایید. در این مثال ما لایه کیک (Cake) ‌را انتخاب می‌کنیم.

روی دکمه Adjustment در انتهای پنل لایه‌ها کلیک کنید و سپس تغییر مطلوب خود را اعمال نمایید.

به این ترتیب لایه تنظیمی ظاهر می‌شود و می‌توانید تغییرات را در پنل Properties سفارشی‌سازی کنید. هر تغییری که ایجاد کنید روی همه لایه‌های زیر لایه تنظیمی تأثیر می‌گذارد. در سراسر این راهنما در مورد استفاده از پنل مشخصات (Properties) برای ایجاد تغییرات مختلف بیشتر صحبت خواهیم کرد.

همچنین می‌توانید از دکمه‌ها در پنل Adjustments برای ایجاد یک لایه تنظیمی جدید استفاده کنید.

ایجاد لایه خالی فتوشاپ

گاهی اوقات لازم است که یک لایه خالی جدید ایجاد کنیم. برای نمونه اگر بخواهیم یک تصویر را با ابزار Brush رسم کنیم، باید یک لایه جدید ایجاد کرده و روی لایه رسم کنیم. برای ایجاد یک لایه جدید باید روی دکمه New Layer در گوشه پایین-راست پنل لایه‌ها کلیک کنیم. به این ترتیب این لایه جدید در پنل لایه‌ها نمایش می‌یابد.

کپی کردن لایه های فتوشاپ

همچنین مواردی وجود دارند که باید از یک لایه از قبل موجود، کپی بگیریم. این یک روش آسان برای بررسی ویرایش‌های مختلف بدون دست‌کاری لایه اصلی است. به این منظور روی لایه کلیک کنید و سپس گزینه Duplicate Layer... را انتخاب نمایید.

به این ترتیب یک کادر محاوره‌ای ظاهر می‌شود که باید روی OK کلیک کنید تا لایه تنظیمی ظاهر می‌شود.

حذف لایه فتوشاپ

اگر متوجه شدید که دیگر به یک لایه نیاز ندارید، می‌توانید آن را حذف کنید. به این منظور کافی است لایه را انتخاب کرده و دکمه Delete کیبورد را بزنید. همچنین می‌توانید روی لایه کلیک کرده و آن را به سطل زباله در گوشه راست-پایین پنل لایه‌ها بکشید.

کار با لایه‌های فتوشاپ

روش‌های زیادی برای کار با لایه‌ها در یک فایل وجود دارد. برای نمونه می‌توانید لایه‌های مختلف را پنهان یا نمایان سازید و یا ترتیب قرارگیری آن‌ها در روی هم را تغییر دهید. در این بخش از آموزش فتوشاپ بیشتر در اینباره بحث خواهیم کرد.

نمایان یا مخفی کردن لایه‌ فتوشاپ

برای پنهان ساختن یک لایه کافی است روی آیکون چشم کنار آن لایه کلیک کنید. با کلیک مجدد روی این آیکون، لایه نمایان می‌شود. در تصویر زیر می‌بینید که لایه Text را غیرفعال کرده‌ایم و به این ترتیب دیگر متن روی پنجره سند دیده نمی‌شود.

جابجایی لایه ها در فتوشاپ

ترتیب قرارگیری لایه‌ها روی هم شیوه نمایش ظاهری سند را مشخص می‌سازد. ممکن است زمان‌هایی باشند که نیاز به تغییر ترتیب قرارگیری لایه‌ها وجود داشته باشد. برای بازچینی یک لایه کافی است روی آن کلیک کرده و لایه را به محل مطلوب در پنل Layers بکشید. در تصویر زیر می‌بینید که لایه Cake را به ابتدای لایه‌ها برده‌ایم به این ترتیب کل لایه‌های زیر خود را پوشانده است.

اگر می‌خواهید لایه پس‌زمینه (Background) را جابجا کنید، باید روی آن راست-کلیک کرده و گزینه Layer from Background را انتخاب کنید. به این ترتیب پس‌زمینه نیز به یک لایه معمولی تبدیل می‌شود و می‌توان ترتیب قرارگیری آن را تغییر داد.

نواحی شفاف لایه‌ها

در مثال قبل از این مقاله آموزش فتوشاپ دیدیم که با بردن لایه کیک روی لایه‌های دیگر به طور کامل همه چیز را می‌پوشاند. به طور عکس با جابجا کردن لایه Text یا Rings به ابتدای لایه‌ها می‌توان بخش‌هایی از لایه‌های زیرین را از خلال آن‌ها دید. دلیل این امر آن است که این لایه‌ها شامل نواحی شفافی هستند که لایه کیک فاقد آن بود.

برای این که بتوان از خلال لایه کیک نیز لایه‌های زیرین را دید، روش‌های مختلفی وجود دارند که شامل تغییر دادن مات بودن (Opacity) لایه و افزودن ماسک لایه است.

ویرایش لایه‌ها در فتوشاپ

مزیت اصلی لایه‌ها این است که می‌توانید هر لایه را به صورت منفرد و بدون تأثیر گذاشتن بر بقیه فایل، ویرایش کرده یا تغییر دید. چنان که پیش‌تر اشاره کردیم، چندین نوع لایه برای استفاده وجود دارد و همراه با آن ابزارهای ویرایشی زیادی وجود دارند. با این حال، باید اشاره کنیم که همه ابزارهای ویرایشی روی همه انواع لایه‌ها کار نمی‌کنند. این موضوع را با کسب مهارت بیشتر در فتوشاپ بهتر درک خواهید کرد. آموزش فتوشاپ را ادامه می‌دهیم.

استفاده از ابزارهای ویرایش

امکان استفاده از پنل ابزارها (Tools) و منوی Filter برای ویرایش لایه‌ها وجود دارد. برای نمونه می‌توانید از ابزار Move برای جابجایی لایه‌های مختلف فایل استفاده کنید. در تصویر زیر با استفاده از ابزار Move لایه Rings را به سمت پایین تصویر جابجا می‌کنیم.

انتخاب لایه‌ها در فتوشاپ پیش از ویرایش

در اغلب انواع ویرایش‌ها، پیش از آن که بخواهیم لایه مورد نظر را ویرایش کنیم، باید آن را انتخاب کنیم، در غیر این صورت ممکن است به اشتباه لایه نادرستی را ویرایش کنیم. برای نمونه اگر از ابزار Eraser استفاده می‌کنید تنها روی لایه‌ای که انتخاب شده است، تأثیر می‌گذارد. یک عادت خوب این است که به طور مداوم پنل لایه‌ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که لایه درستی را انتخاب کرده‌اید.

ویرایش لایه‌های متنی

اگر بخواهید یک لایه متنی را ویرایش کنید، باید روی آیکون چشم در پنل Layers دابل-کلیک کنید. سپس می‌توانید متن را عوض کرده، فونت متفاوتی را انتخاب کنید یا اندازه متن و رنگ آن را تغییر دهید.

برای درک بهتر لایه‌ها و ماسک‌ها در فتوشاپ می‌توانید این مطلب از مجله فرادرس را نیز مطالعه کنید:

• لایه و ماسک در فتوشاپ چه کاربردی دارند؟ – به زبان ساده (فیلم آموزش گام به گام)

کار با سطوح، منحنی‌ها و رنگ در فتوشاپ

تصاویری که مستقیماً از یک دوربین دیجیتال استخراج می‌شوند، همیشه بی‌نقص نیستند. زمانی که در کار با فتوشاپ تجربه بیشتری کسب کنید، ممکن است متوجه برخی مشکلات در تصاویر شوید که به صورت مکرر رخ ‌می‌دهند و می‌توانید آن‌ها را اصلاح کنید. برای نمونه برخی تصاویر ممکن است بیش از حد روشن باشند؛ در حالی که برخی دیگر تیره به نظر می‌رسند. اصلاح‌های مختلفی وجود دارند که می‌توان برای ایجاد بهبود چشمگیر تصاویر در فتوشاپ اجرا کرد و این بخش از آموزش فتوشاپ را به آن‌ها اختصاص داده‌ایم. برخی از این اصلاح‌ها که در ادامه مقاله آموزش فتوشاپ بررسی خواهیم کرد شامل موارد فهرست زیر هستند:

• سطوح و منحنی‌ها: اگر می‌خواهید طیف تنالیته یک عکس را تغییر دهید، برای نمونه سایه‌ها یا روشنایی‌ها را روشن‌تر یا تیره‌تر سازید، می‌توانید از سطوح (Levels) و منحنی‌ها (Curves) استفاده کنید.
• اشباع رنگ: اگر رنگ‌های یک عکس کدر یا تیره به نظر می‌رسند، می‌توانید میزان «اشباع رنگ» (Saturation) آن را افزایش دهید. همچنین در صورتی که رنگ‌ها بیش از حد درخشان هستند، می‌توانید میزان اشباع رنگ تصویر را کاهش دهید.
• ابزارهای اصلاح خودکار: اگر در مورد نوع اصلاحی که باید روی عکس اعمال شود، مطمئن نیستید، فتوشاپ مجهز به برخی ابزارهای اصلاح خودکار است که می‌تواند تصاویر را بهبود بخشد.

استفاده از لایه‌های تنظیمی

ما در سراسر این آموزش فتوشاپ از لایه‌های تنظیمی (Adjustment Layers) برای اصلاح تصاویر استفاده خواهیم کرد. چنان که در بخش قبلی اشاره کردیم، لایه‌های تنظیمی نوعی از ویرایش غیر تخریبی هستند، زیرا در عمل هیچ چیز را روی تصویر اصلی تغییر نمی‌دهند. همچنین از آنجا که می‌توانید در حین کار لایه‌های تنظیمی را دست‌کاری کنید، امتحان کرده جلوه‌های مختلف و دست یافتن دقیق به ظاهر مطابق میلتان راحت خواهد بود.

سطوح یا Levels در فتوشاپ

هر عکس آمیزه‌ای از سایه، هایلایت، و تُن‌های میانی (Midtones) است. سایه‌ها تیره‌ترین بخش‌های تصویر و هایلایت‌ها روشن‌ترین بخش‌های تصویر هستند و تن‌های میانی نیز به همه موارد بین این دو طیف گفته می‌شود. زمانی که سطوح را تنظیم می‌کنیم، این تن‌های مختلف را تغییر می‌دهیم. با این که می‌توان از ابزارهای روشنایی و کنتراست برای تنظیمات مشابه استفاده کرد، اما قدرت آن‌ها کمتر از ابزار Levels است.

دلایل زیادی برای استفاده از تنظیم levels وجود دارد. برای نمونه اگر یک تصویر تیره یا با نوردهی کم داشته باشید، ممکن است بخواهید، تن‌های میانی یا هایلایت‌ها روشن‌تر باشند و هم‌زمان سایه‌ها نیز تیره بمانند. نمونه‌ای از این وضعیت را در تصویر زیر می‌بینید:

اگر تاکنون با levels کار نکرده‌‌اید، این ابزار در ابتدا ممکن است کمی پیچیده به نظر برسد. در این مرحله مهم‌ترین چیز این است که شروع به تمرین ایجاد تغییرهای مختلف روی عکس بکنید. به محض این که تجربه بیشتری کسب کنید، می‌توانید از آن به طرز مؤثرتری استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که اگر یک تغییر درست به نظر نرسد، همواره می‌توانید تغییرها را «بازگردانی» (Undo) کرده و از نو شروع کنید. در ادامه آموزش فتوشاپ کمی بیشتر به این مبحث می‌پردازیم.

تنظیم Levels در فتوشاپ

در پنل لایه‌ها یک لایه تنظیمی Levels اضافه کنید.

Graph را در میانه پنل Properties پیدا کنید. این گراف، هیستوگرام نام دارد و اطلاعاتی در مورد سایه‌ها، هایلایت‌ها و تن‌های میانی تصویر ارائه می‌کند. در این مثال می‌بینید که یک شکاف در سمت راست قرار دارد که هیچ اطلاعاتی در آن ناحیه وجود ندارد. این بدان معنی است که تصویر نوردهی کمی دارد. با استفاده از تنظیم levels می‌توان این مشکل را رفع کرد.

اسلایدرهای سطوح ورودی درست زیر هیستوگرام قرار دارند. این اسلایدرها به کنترل سطوح تصویر کمک می‌کنند. از اسلایدرهای سطوح خروجی در انتخاب پنل استفاده نکنید.

از آنجا که این تصویر بیش از حد تیره است (نوردهی کمی داشته) روی اسلایدر سفید کلیک کرده و به سمت چپ می‌کشیم. توجه کنید که این اسلایدر را تا لبه سمت راست هیستوگرام می‌کشیم، چون کشیدن بیش از این مقدار موجب از دست رفتن برخی جزییات تصویر خواهد شد. این کار معمولاً کلیپ کردن تصویر نامیده می‌شود.

اگر سایه‌های یک تصویر بیش از حد روشن باشند، می‌توانید روی اسلایدر سیاه کلیک کرده آن را به سمت راست بکشید. در این مثال نیازی به این تنظیم نداریم، زیرا اسلایدر از قبل در لبه سمت چپ این هیستوگرام قرار دارد.

یک تنظیم اختیاری دیگر این است که اگر تصویر همچنان بیش از حد تیره یا روشن دیده می‌شود، می‌توانید اسلایدر میانی (خاکستری) را برای تنظیم تن‌های میانی کلیک کرده و بکشید. در این مثال، اسلایدر را به سمت چپ می‌کشیم تا تصویر روشن‌تر شود.

همچنین می‌توانید لایه تنظیمی را فعال یا غیرفعال کنید تا تغییر‌های جدید را با نسخه اصلی مقایسه کنید. به این ترتیب می‌توانید ببینید که لایه تنظیمی دقیقاً چه کاری انجام می‌دهد. در ادامه می‌توانید هر گونه تغییر دیگر را در levels ایجاد کنید.

نکاتی در خصوص لایه‌های تنظیمی

در این بخش از مقاله آموزش فتوشاپ برخی نکات که برای کسب بهترین نتایج از کار با Levels در فتوشا مورد نیاز است را معرفی می‌کنیم. اگر از چند لایه تنظیمی استفاده می‌کنید، باید پس از هر تغییر در لایه‌های تنظیمی levels را دوباره تنظیم کنید. اگر می‌خواهید تنظیم levels را با تصویر اصلی مقایسه کنید، می‌توانید لایه تنظیمی را فعال یا غیرفعال کنید. به طور کلی باید اسلایدرهای سیاه و سفید را طوری تنظیم کنید که داده‌های هیستوگرام را در بر بگیرند. برای نمونه در تصویر زیر اسلایدر سفید را با لبه راست داده‌ها تنظیم کرده‌ایم.

اگر اسلایدر سفید را به سمت چپ بکشید، جزییات تصویر رفته‌رفته از دست می‌روند. این کار کلیپ کردن نام دارد. در تصویر زیر می‌بینید که ابرها و رنگ آسمان تغییر یافته است. هر دو این مشکل‌ها ناشی از کلیپینگ تصویر است.

اگر اسلایدر سیاه را به مقدار زیادی به سمت راست بکشید، کم‌کم می‌بینید که سایه‌های تصویر کلیپ می‌شوند. در این مثال، پرنده و شاخه‌ها تقریباً اغلب جزییات خود را از دست داده‌اند. رنگ آسمان نیز به آبی تیره‌تری تغییر یافته است.

به خاطر بسپارید که چون از لایه‌های تنظیمی استفاده می‌کنید، هیچ کدام از این تغییرها تا زمانی که تصویر را اکسپورت نکرده‌اید، دائمی محسوب نمی‌شوند. بنابراین اگر هر نوع کلیپینگ در تصویر خود دیدید، جای نگرانی نخواهد بود. کافی است به لایه‌های تنظیمی نگاه کنید تا منبع مشکل کلیپینگ را بیابید و سپس Levels را بسته به نیاز مجدداً تنظیم کنید.

توجه کنید که هیستوگرام برای هر تصویر منحصر به فرد است. اگر یک تصویر دارای نوردهی مناسبی باشد، هیستوگرام آن کامل خواهد بود و هیچ داده‌ای از دست نمی‌رود. جابجایی اسلایدرهای سفید و سیاه در این اشباع رنگ موجب بروز کلیپینگ می‌شود. به جای آن می‌توانید از اسلایدر میانی (خاکستری) برای افزایش یا کاهش روشنایی کلی استفاده کنید.

منحنی‌ها یا Cruves در فتوشاپ

ابزار منحنی‌ها (Curves) کارکردی مشابه ابزار سطوح (Levels) دارد، اما قدرت بیشتری برای کنترل سایه‌ها، هایلایت‌ها و تن‌های میانی به صورت مستقل از هم در اختیار شما قرار می‌دهد. از آنجا که این یک ابزار پیشرفته‌تر است، باید در زمان استفاده از آن برای اصلاح تصاویر مراقب باشید.

در مثال زیر، یک تصویر را پیش از تنظیم منحنی‌ها می‌بینید. در سمت راست می‌بینید که منحنی به صورت پیش‌فرض نمایش یافته است. به میزان راست بودن خط قطری توجه کنید. زمانی که تغییری روی منحنی‌ها ایجاد می‌کنید، منحنی‌های مختلفی با استفاده از این خط ایجاد می‌کنید.

افزایش کنتراست عکس در فتوشاپ

یکی از ساده‌ترین تغییرهایی که می‌توان با استفاده از منحنی‌ها ایجاد کرد، افزایش کنتراست است. به این منظور، منحنی را در سایه‌های سمت چپ به سمت پایین بکشید تا سایه‌ها تیره‌تر شوند و در سمت هایلایت‌ها نیز آن را به سمت بالا بکشید تا روشن‌تر شوند.

کاهش کنتراست عکس در فتوشاپ

در این تصویر خاص شاید بهتر باشد میزان کنتراست را کاهش دهیم. به این منظور منحنی را در سمت سایه‌ها در چپ به سمت بالا می‌کشیم تا سایه‌ها روشن‌تر شوند و آن را در سمت راست و هایلایت‌ها به سمت پایین می‌کشیم تا تیره‌تر شوند. در تصویر زیر می‌بینید که این کار موجب آسان‌تر شدن دیدن جزییات صورت پرنده شده است.

تنظیمات دیگر

امکان افزایش سایه‌ها بدون تغییر دادن هایلایت‌ها نیز وجود دارد. به این منظور باید منحنی را در سمت سایه‌ها در چپ به سمت بالا بکشید. بهتر است از چند نقطه استفاده کنید تا منحنی به نرمی به موقعیت اولیه خود بازگردد. به این ترتیب از تأثیرگذاری منحنی روی بخش هایلایت‌ها و تن‌های میانی جلوگیری می‌‌کنیم. این کار به ما امکان می‌دهد که میزان روشنایی تصویر پرنده را بدون تیره‌تر ساختن یا روشن‌تر کردن ابرها، افزایش دهیم.

نکته مهم: همواره تلاش کنید از ایجاد منحنی‌های بزرگ و با شیب زیاد خودداری کنید. هر زمان که منحنی به میزان زیادی از خط قطری دور شود، موجب بروز مشکلاتی در تصویر می‌شود. در مثال زیر می‌بینید که منحنی به میزان زیادی جهت خود را در میانه تغییر داده است. این امر موجب فقدان چشمگیری در جزییات تن‌های میانی شده است و ظاهر غیرطبیعی به پرنده داده است.

تنظیم منحنی

برای تنظیم تصویر با استفاده از منحنی‌ها ابتدا باید یک لایه تنظیمی (adjustment layer) اضافه کنید.

هر جایی روی خط در پنل Properties کلیک کنید تا یک نقطه جدید اعمال شود و سپس آن را گرفته و بکشید تا منحنی را تنظیم کنید. توجه کنید که نباید دو نقطه را که در گوشه‌های راست-بالا و چپ-پایین قرار دارند، جابجا کنید. با این که امکان اصلاح این نقاط نیز وجود دارد، اما پیشنهاد می‌کنیم تا زمانی که تجربه و مهارت بیشتری برای کار با منحنی‌های نیافته‌اید، آن‌ها را در گوشه‌های نمودار حفظ کنید.

به کار ویرایش نقاط تا زمانی که از نتیجه رضایت پیدا کنید، ادامه بدهید. همچنین می‌توانید با زدن کلید Delete کیبورد یا کلیک کردن و کشیدن یک نقطه به خارج از نمودار آن را حذف کنید.

اگر در مورد استفاده از منحنی‌ها تازه‌کار هستید، بهتر است یکی از گزینه‌های پیش‌تنظیم (Preset) را انتخاب کرده و تغییرات کوچکی روی منحنی بسته به نیاز اعمال کنید. اگر می‌خواهید از نو شروع کنید، می‌توانید گزینه Default را از منوی Preset انتخاب کنید.

اصلاح رنگ در فتوشاپ

برخی موارد وجود دارد که می‌خواهید رنگ‌های یک تصویر را تغییر دهید. برای نمونه ممکن است بخواهید شدت رنگ را تغییر دهید و یا حتی ‌رنگ‌های یک تصویر را برای خلق جلوه هنری تغییر دهید؛ در ادامه این آموزش فتوشاپ به چنین مواردی خواهیم پرداخت.

اشباع رنگ در فتوشاپ

اگر رنگ‌های یک تصویر کدر یا خفه هستند، می‌توانید «اشباع رنگ» (Saturation) را افزایش دهید تا درخشندگی بیشتری پیدا کنند. در تصاویر زیر نمونه‌ای از این کار را می‌بینید:

از سوی دیگر می‌توانید اشباع رنگ را کاهش دهید تا از درخشندگی رنگ‌ها کاسته شود. اگر اشباع رنگ را به طور کامل حذف کنید یک تصویر سیاه و سفید یا خاکستری تولید می‌شود. نمونه‌ای از این وضعیت را در تصاویر زیر می‌بینید:

برای تنظیم اشباع رنگ باید یک لایه تنظیمی Hue/Saturation اضافه کنید. سپس روی اسلایدر Saturation در پنل Properties کلیک کرده و آن را بکشید تا میزان اشباع رنگ تصویر را افزایش یا کاهش دهید.

نکاتی در خصوص تنظیم اشباع رنگ در فتوشاپ

در این بخش از آموزش فتوشاپ برخی پیشنهادها در خصوص کسب بهترین نتایج در زمان کار با تنظیم اشباع رنگ ارائه شده است. در مورد افزایش بیش از حد اشباع رنگ هوشیار باشید. این کار مانند مثال تصویر زیر موجب غیرطبیعی به نظر رسیدن تصویر می‌شود.

• افزایش اشباع رنگ ممکن است منجر به تولید نویز در تصویر شود. این موضوع را در بخش بعدی این راهنما بررسی خواهیم کرد.
• در مورد برخی انواع تصاویر، به خصوص تصاویر پرتره، افزایش اشباع رنگ موجب به هم خوردن ظاهر تصویر شود. در این موارد می‌توانید اشباع رنگ را کاهش دهید.
• اسلایدر Hue موجب تغییر یافتن همه رنگ‌های تصویر به طور هم‌زمان می‌شود. این حالت غالباً منجر به ترکیب رنگی غیرطبیعی تصویر می‌شود و از این رو توصیه می‌شود آن را تغییر ندهید، مگر این که به دنبال خلق یک جلوه نامعمول باشید.
• با این که امکان استفاده از اسلایدر Lightness برای افزایش یا کاهش روشنایی تصویر وجود دارد، اما احتمالاً به جای آن بهتر است یک لایه تنظیمی Levels یا Curves اضافه کنید. به این ترتیب کنترل بیشتری روی روشنایی تصویر به دست می‌آید.

درخشندگی رنگ یا Vibrance در فتوشاپ

افزایش اشباع رنگ گاهی اوقات موجب غیرطبیعی شدن ظاهر تصویر می‌شود. تنها راه‌حل این مشکل استفاده از یک لایه تنظیمی «درخشندگی رنگ» (Vibrance) به جای لایه Hue/Saturation است. درخشندگی امکان افزایش اشباع رنگ را برای بخش‌هایی از تصویر که رنگ کمتری دارند فراهم می‌سازد و بدین ترتیب با افزایش بیش از حد اشباع رنگ در بخش‌های از قبل رنگی‌تر تصویر نیز مواجه نمی‌شویم.

سیاه و سفید کردن عکس در فتوشاپ

همان‌طور که پیش‌تر در اوایل مقاله آموزش فتوشاپ اشاره کردیم، حذف اشباع رنگ به طور کامل با تعیین عدد 100- موجب ایجاد یک تصویر سیاه و سفید می‌شود. با این حال این روش کنترل بیشتری نسبت به شیوه نمایش نسخه سیاه و سفید در اختیار شما قرار می‌دهد. برای کسب نتایج بهتر می‌توانید از لایه تنظیمی Black and White استفاده کنید.

از آنجا که عکس‌های سیاه و سفید هیچ رنگی ندارند، تن‌ها (یعنی پرده‌های مختلف رنگ خاکستری) اهمیت بسیار زیادی می‌یابند. یک لایه تنظیمی سیاه و سفید به شما امکان می‌دهد که در مورد شیوه آمیزش رنگ‌ها کنترل بیشتری داشته باشید تا تن‌های خاصی را خلق کنید که موجب ایجاد تفاوت زیادی در شیوه نمایش تصویر نهایی می‌شد.

ما استفاده از گزینه‌های مختلف را از منوی Preset پیشنهاد می‌کنیم تا بتوانید موردی که برای شما بهترین نتیجه را ارائه می‌کند، بیابید. سپس می‌توانید تغییرات کوچکی بسته به نیاز روی رنگ‌ها اعمال کنید.

در همین رابطه شاید این مطلب از مجله فرادرس نیز برای شما جذاب باشد:

• رنگی کردن تصاویر سیاه و سفید با فتوشاپ — راهنمای جامع (+ فیلم آموزش گام به گام)

ابزارهای تنظیم خودکار

برخی تصاویر نیازمند اصلاح‌های تخصصی هستند که در صورت عدم وجود مهارت کافی در فتوشاپ کار آسانی نخواهد بود. خوشبختانه چندین ابزار تنظیم خودکار وجود دارند که می‌توان برای بهبود تصاویر مورد استفاده قرار داد‌. در تصویر اصلی زیر می‌بینید که برف یک سایه آبی‌فام دارد. پس از استفاده از دستور Auto Color برف به رنگ سفید درمی‌آید.

ابزارهای اصلاح خودکار شامل Auto Color را می‌توانید در منوی Image مشاهده کنید.

بسیاری از لایه‌های تنظیمی گزینه‌های اصلاح خودکار خاص خود را دارند. برای استفاده از این ابزار باید یک لایه تنظیمی ایجاد کنید و سپس روی دکمه Auto در پنل Properties کلیک نمایید.

در اغلب موارد این ابزارها ظاهر کلی عکس را بهبود می‌بخشند. با این حال، همواره می‌توانید یک تصویر را در ادامه مطابق آنچه دقیقاً میل دارید به نظر برسد اصلاح کنید. اگر اصلاح خودکار تأثیر بیش از حد نیاز روی تصویر داشت، می‌توانید میزان مات بودن (Opacity) لایه تنظیمی را به میزان 50% کاهش دهید تا از تأثیر این تغییر کاسته شود.

شارپ کردن و کاهش نویز در فتوشاپ

فتوشاپ چندین ابزار برای اصلاح تصاویر دارد. در این بخش از مقاله آموزش فتوشاپ با شیوه اعمال تغییرات زیر آشنا خواهیم شد.

• شارپ کردن: اگر یک تصویر وضوح کمتری داشته باشد، می‌توانید آن را Sharpen کنید.
• کاهش نویز: اگر تصویری نویز زیادی داشته باشید یا دانه‌دانه باشد، می‌توانید میزان نویز آن را کاهش دهید.

همچنین به بررسی اهمیت استفاده صحیح از این ابزارها نیز خواهیم پرداخت. اگر استفاده نادرستی از این ابزارها صورت بگیرد، شارپ کردن و کاهش نیز تصویر می‌توانید در عمل موجب ایجاد مشکلاتی شود. اما اگر با دقت از آن‌ها استفاده کنید، روشی عالی برای صیقل دادن تصویر‌ها محسوب می‌شود.

شارپ کردن عکس در فتوشاپ

برخی اوقات تصاویر ممکن است به میزان مطلوب واضح نباشند. در این موارد گزینه Sharpening به کمک ما می‌آید. این قابلیت با بهبود لبه‌های یک شیء در تصویر موجب افزایش وضوح آن می‌شود. با این حال، افزودن تیزی زیادی می‌تواند در عمل منجر به خراب شدن ظاهر تصویر شود و یا بدتر از آن برخی جزییات تصویر از دست برود.

چنان که در تصاویر فوق می‌بینید، مقدار صحیح تیزی موجب می‌شود که عکس واضح به نظر برسد. برای نمونه در مرکز تصویر به راحتی می‌توان لبه‌های پرهای پرنده را دید. افزودن Sharpness زیاد موجب می‌شود که لبه‌ها حالت حکاکی شده پیدا کنند و غیرطبیعی به نظر برسند که در سمت راست دیده می‌شود. همچنین متوجه می‌شویم که پس‌زمینه در تصویر با تیزی بیش از حد مقدار زیادی نویز تصویر یا حالت دانه‌‌دانه یافته است.

هر زمان که از قابلیت sharpening استفاده می‌کنید، باید به دقت تصویر را بررسی کنید تا از حصول نتیجه مطلوب مطمئن شوید. در اغلب موارد باید این تنظیم را با دقت زیادی به کار بگیرید تا مقدار صحیح sharpening را بدون وارد کردن مشکلات دیگر مانند ایجاد سوراخ یا نویز در تصویر اعمال کنید.

ماسک Unsharp

در ادامه آموزش فتوشاپ باید بگوئیم، فیلتر Unsharp یک روش رایج برای تیزتر کردن تصاویر در فتوشاپ محسوب می‌شود. زمانی که از این ابزار استفاده می‌کنیم، می‌توانیم چند چیز را که شامل فهرست زیر می‌شوند کنترل کنیم:

• مقدار: گزینه Amount مقدار تیزی اعمال شده را کنترل می‌کند. این مقدار به چندین عامل بستگی دارد که شامل اندازه کلی تصویر است و از این رو بهتر است این گزینه را امتحان کنید.
• شعاع: گزینه Radius اندازه جزییاتی که شارپ می‌شود را کنترل می‌کند، بنابراین به طور کلی بهتر است از مقدار پایینی برای این تنظیمات استفاده کنیم. پیشنهاد می‌کنیم از مقداری بین 0.3 تا 0.5 استفاده کنید، گرچه استفاده از شعاع کمی بزرگ‌تر یعنی بین 1 تا 1.5 برای تصاویر با وضوح بالاتر توصیه می‌شود.
• Threshold: شارپ کردن معمولاً منجر به هویدا شدن نویز در تصاویر می‌شود. افزایش Threshold یا آستانه می‌تواند به حل این مشکل کمک کند. روش کار این گونه است که با افزایش مقدار آستانه فیلتر Unsharp برخی بخش‌های خاص از تصویر را نادیده می‌گیرد. با این حال، این می‌تواند به معنی ایجاد بخش‌های مختلف در تصویر باشد که تیزی یکنواختی ندارند به همین جهت است که توصیه می‌شود این مقدار را در اغلب موارد روی مقدار 0 حفظ کنید، مگر این که شارپ کردن تصاویر موجب افزودن نویز زیادی شود.

روش اعمال ماسک Unsharp

روی لایه‌ای که می‌خواهید شارپ کنید، راست-کلیک کرده و سپس لایه را کپی کنید. ما قابلیت را روی این لایه کپی‌شده اعمال خواهیم کرد تا از دست‌کاری تصادفی ناخواسته تصویر اصلی جلوگیری کنیم.

بدین ترتیب یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. نام لایه جدید را وارد کرده و روی OK کلیک کنید. در این مثالان را Sharpened می‌نامیم.

همچنان که این لایه کپی‌شده در حال انتخاب است به منوی Filter > Sharpen > Unsharp Mask بروید. اگر از Photoshop Elements استفاده می‌کنید،‌ باید به منوی Enhance > Unsharp Mask بروید.

یک کادر محاوره‌ای ظاهر می‌شود. اندازه شعاع مطلوب را تنظیم کنید و سپس مقدار تیزی را که باید اضافه شود انتخاب نمایید. ما پیشنهاد می‌کنیم با مقادیر مختلف کار کنید تا بهترین نتیجه را مشخص سازید. با نگاه کردن به پنجره Preview در بالای اسلایدرها می‌توانید شیوه تأثیر sharpening بر تصویر را ببینید.

روی پنجره Preview کلیک کنید تا پیش‌نمایش فعال یا غیرفعال شود. این یک روش آسان برای مقایسه نسخه شارپ شده با نسخه اصلی تصویر است. برای دیدن بخش‌های مختلف تصویر می‌توانید داخل پنجره پیش‌نمایش کلیک کرده و بکشید. توجه کنید که می‌توانید پیش‌نمایش را در پنجره سند اصلی نیز ببینید.

به تغییر تنظیمات آن قدر ادامه بدهید تا بالاخره از نتیجه راضی شوید و روی OK کلیک کنید. به این ترتیب ماسک unsharp اعمال می‌شود.

نکاتی در خصوص Sharpening

در این بخش از آموزش فتوشاپ برخی نکات مربوط به Sharpening برای کسب بهترین نتایج به صورت فهرست‌وار ارائه می‌شوند:

• اگر amount مربوط به Sharpening را افزایش دهید، به طور کلی به نقطه‌ای می‌رسید که لبه‌های تصویر شروع به درخشش می‌کنند و این طور به نظر می‌رسد که گویی حکاکی شده‌اند. هر زمان که این حالت را دیدید، باید amount را کاهش دهید تا حالت Sharpening طبیعی‌تر به نظر برسد.
• اگر Sharpening همچنان کمی غیرطبیعی به نظر می‌رسد، می‌توانید Opacity لایه شارپ‌شده را کاهش دهید تا این جلوه با کیفیت ظریف‌تری اعمال شود.
• توجه کنید که Sharpening نمی‌تواند تصویری که بسیار تار یا خارج از فوکوس است را بهبود بخشد. این قابلیت روی تصاویری بهتر عمل می‌کند که واضح هستند، اما کمی نرم به نظر می‌رسند.
• با این که ماسک unsharp ابزار مفیدی است، اما فتوشاپ فیلترهای شارپ کردن دیگری نیز گنجانده است که می‌توانید در منوی Filter > Sharpen ببینید. برخی فیلترها مانند Filter > Sharpen و Sharpen More یک مقدار از پیش تنظیم شده از Sharpening را اعمال می‌کنند. برخی دیگر مانند Smart Sharpen حتی روش‌های بیشتری برای دست‌کاری این تنظیم در اختیار شما قرار می‌دهند.

کاهش نویز در فتوشاپ

برخی تصاویر ممکن است نویز زیادی داشته باشند که منجر به این می‌شود که دانه‌دانه به نظر برسند. این مشکل را می‌توانید با کاهش نویز تصویر مانند مثال زیر حل کنید:

آشنایی با مفهوم کاهش نویز

زمانی که تنظیم «کاهش نویز» (Noise Reduction) را اعمال می‌کنید، در عمل بخشی از اطلاعات تصویر را حذف می‌کنید. به همین دلیل لازم است از این قابلیت با احتیاط زیادی استفاده کنید تا از حذف بیش از حد نویز که منجر به تار شدن یا از دست رفتن جزییات تصویر می‌شود جلوگیری کنید. هدف کاهش نویز این نیست که همه نویزهای تصویر به کلی حذف شوند، بلکه باید تلاش کنیم تصویر تمیزتر و واضح‌تر به نظر برسد.

همانند قابلیت Sharpening در این مورد نیز باید نگاهی انتقادی به تصویر داشته باشید تا ببینید آیا نتیجه‌ای که می‌خواهید را به دست آورده‌اید یا نه. از دست دادن مقدار کمی از جزییات در زمان کاهش نویز امری ناگزیر است، از این رو باید در مورد یافتن نقطه تعادل صحیح در زمان استفاده از این تنظیم دقت داشته باشید. در اغلب موارد بهتر است که نویز کمی را حذف کنید تا این که بتوانید جزییاتی بیشتری از تصویر را حفظ کنید.

زمانی که از این ابزار استفاده می‌کنید، می‌توانید چند نکته شامل موارد فهرست زیر را کنترل کنید:

• قدرت (Strength): این تنظیم سطح کلی کاهش نویز را که اعمال خواهد شد کنترل می‌کند. پیشنهاد ما این است که این تنظیم را از مقدار بیشینه یعنی عدد 10 آغاز کنید تا بهتر بتوانید تأثیری که می‌گذارد را ببینید. پس از این که تنظیمات دیگر را اصلاح کردید، می‌توانید میزان قدرت (Strength) را کاهش دهید تا به کاهش نویز مطلوبی دست پیدا کنید.
• حفظ جزییات (Preserve Details): این گزینه میزان جزییاتی از تصویر اصلی که باید حفظ شوند را تعیین می‌کند و اگر از مقدار بسیار پایینی استفاده کنید، تصویر جزییات زیادی را از دست می‌دهد. با این حال هر مقدار بالایی نیز موجب بی‌اثر شدن کاهش نویز می‌شود. شما باید با این گزینه کار کنید تا به نتیجه مطلوب دست پیدا کنید.
• کاهش نویز رنگ (Reduce Color Noise): برخی اوقات نویز به صورت بخش‌های کوچک از رنگ‌های منفرد دیده می‌شود که به نام نویز رنگی مشهور هستند. افزایش مقدار گزینه Reduce Color Noise به کاهش این مشکل کمک می‌کند. با این حال، بالا گرفتن مقدار این تنظیم نیز موجب می‌شود که رنگ‌های مختلف در تصویر درهم‌آمیخته شوند و از این رو بهتر است در مورد اغلب تصاویر از مقادیر پایینی استفاده کنید.
• شارپ کردن جزییات (Sharpen Details): کاهش نویز تصویر موجب کاهش تیزی تصویر نیز می‌شود. این تنظیمات به شما اجازه می‌دهد که شارپ بودن را دوباره افزایش داده و جزییات تصویر را حفظ کنید. با این حال همانند گزینه Preserve Details این گزینه نیز می‌‌تواند موجب بی‌اثر شدن کاهش نویز شود و از این رو نباید از مقادیر بالا استفاده کرد.

استفاده از کاهش نویز

روی لایه مورد نظر خود راست-کلیک کرده و گزینه Duplicate Layer را انتخاب کنید و قابلیت کاهش نویز را روی این لایه کپی شده اعمال کنید تا از بروز تغییرهای ناخواسته روی تصویر اصلی جلوگیری شود. یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. نام لایه کپی شده را در آن وارد کرده و روی OK کلیک کنید. در این مثال از نام Noise Reduction استفاده می‌کنیم. هم‌زمان با انتخاب کردن این لایه کپی به منوی Filter > Noise > Reduce Noise بروید.

یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود. در این کادر به بررسی همه تنظیمات بر اساس راهنمایی فوق بپردازید. در پنجره preview در سمت چپ اسلایدرها می‌توانید تأثیر هر یک از تغییرات را ببینید.

روی پنجره Preview کلیک کنید تا قابلیت پیش‌نمایش فعال یا غیرفعال شود. این یک روش آسان برای مقایسه کاهش نویز با تصویر اصلی است. برای دیدن بخش‌های مختلف تصویر روی پنجره پیش‌نمایش را کلیک کرده و بکشید. توجه کنید که امکان دیدن پیش‌نمایش در پنجره سند اصلی نیز وجود دارد.

به تغییر دادن تنظیمات تا زمانی که از نتایج رضایت پیدا کنید ادامه بدهید و سپس روی OK کلیک کنید. به این ترتیب قابلیت کاهش نویز روی تصویر اعمال شده است. آموزش فتوشاپ را با پرداختن به کارهایی مختلفی که می‌توان روی لایه‌ها اجرا کرد ادامه می‌دهیم.

اجرای کارهای مختلف روی لایه‌ها

همچنان که در بخش درک لایه‌های این مقاله آموزش فتوشاپ اشاره کردیم روش‌های مختلفی برای استفاده از لایه‌ها در فتوشاپ وجود دارد. ما تا به اینجا به بررسی مهارت‌های مقدماتی شامل شیوه استفاده از لایه‌های تنظیمی پرداختیم. در این بخش از آموزش فتوشاپ به بررسی برخی از گزینه‌های پیشرفته‌تر مانند تنظیم Opacity ،Blending Modes ،Layer Masks و Layer Groups می‌پردازیم.

مات بودن لایه فتوشاپ

میزان مات بودن (Opacity) لایه را می‌توان تقریباً برای هر لایه‌ای در سند فتوشاپ تنظیم کرد. این مقدار میزان شفاف یا مات بودن لایه را کنترل می‌کند. به بیان دیگر این گزینه تعیین می‌کند که لایه‌های دیگر چطور از میان لایه کنونی دیده می‌شوند. به مثال زیر توجه کنید:

در مثال فوق از دو لایه متنی مختلف و یک لایه پس‌زمینه استفاده شده است. لایه متنی mountains دارای مقدار Opacity برابر با 100% است. این لایه کاملاً مات است، یعنی هیچ چیزی در زیر حروف دیده نمی‌شود. به طور عکس لایه متنی the Appalachian دارای Opacity به مقدار 15% است. این لایه شفافیت زیادی دارد یعنی می‌توانید از میان حروف لایه پس‌زمینه را ببینید.

همچنین می‌توانید میزان مات بودن لایه تنظیمی را نیز کاهش دهید تا تأثیران کاهش یابد. برای نمونه اگر یک لایه Curves داشته باشید که شدت زیادی دارد، می‌توانید میزان مات بودن را تا مقدار 70 یا 80% کاهش دهید. در اغلب موارد این کار یک روش آسان برای تغییر خود لایه تنظیمی محسوب می‌شود.

روش استفاده از Opacity لایه

در ادامه آموزش فتوشاپ لایه مورد نظر را انتخاب و روی فلش بازشدنی Opacity در بخش فوقانی پنل لایه‌ها کلیک کنید.

روی اسلایدر کلیک کرده و آن را بکشید تا میزان Opacity را تنظیم کنید. به این ترتیب می‌بینید که مات بودن لایه در پنجره سند تغییر می‌یابد. اگر میزان مات بودن را روی 0% تنظیم کنید، لایه کاملاً شفاف یا در واقع ناپیدا می‌شود.

شفافیت پس‌زمینه لایه در فتوشاپ

فتوشاپ به صورت پیش‌فرض از یک لایه Background استفاده می‌کند. شما نمی‌توانید میزان مات بودن لایه Background را تنظیم کنید و این لایه نمی‌تواند پنهان شود. دلیل این امر آن است که در اغلب پروژه‌ها، به خصوص اگر روی یک عکس کار می‌کنید، نمی‌خواهید پس‌زمینه شفاف باشد.

با این حال، برخی موقعیت‌ها هستند که ممکن است بخواهیم یک پس‌زمینه شفاف داشته باشیم. برای نمونه اگر یک لوگو برای یک وب‌سایت ایجاد می‌کنید یک پس‌زمینه شفاف اجازه می‌دهد که رنگ پس‌زمینه وب‌سایت از میان لوگو دیده شود و ظاهر حرفه‌ای و منسجمی به آن بدهد.

توجه کنید که اگر می‌خواهید تصویر شما دارای پس‌زمینه شفاف باشد، باید آن را در قالبی ذخیره کنید که بتواند این شفافیت را مدیریت کند ما استفاده از قالب PNG-24 را پیشنهاد می‌کنیم که در کادر محاوره‌ای Save for Web ارائه شده است. فایل‌های JPEG امکان داشتن پس‌زمینه‌های شفاف را ندارند، از این رو همه نواحی شفاف با رنگ سفید ذخیره می‌شوند.

حالت‌های Blending در فتوشاپ

علاوه بر تنظیم میزان مات بودن (Opacity)، می‌توان از حالت‌های ‌آمیخته‌سازی (Blending) نیز برای کنترل شیوه ترکیب شدن لایه‌های سند با هم استفاده کرد. منوی حالت Blending در بخش فوقانی پنل لایه‌ها و در کنار Opacty قرار دارد.

برای تغییر دادن حالت آمیخته‌سازی باید روی منوی بازشدنی Blending Mode کلیک کنید و سپس حالت مورد نظر خود را انتخاب کنید. در مثال زیر ما حالت آمیخته‌سازی را روی Screen قرار دادیم تا پس‌زمینه فیروزه‌ای از میان آن دیده شود، اما این بار روی record ظاهر می‌شود.

ماسک‌های Clipping در فتوشاپ

در اوایل این راهنمای آموزش فتوشاپ با شیوه استفاده از لایه‌های تنظیمی برای اصلاح تصاویر آشنا شدیم. به صورت پیش‌فرض لایه‌های تنظیمی روی همه لایه‌های زیر خود تأثیر می‌گذارند. با این حال، ممکن است مواردی باشند که تنها بخواهید لایه تنظیمی روی یک لایه اثر بگذارد. به این منظور باید از ماسک Clipping استفاده بکنید.

برای اعمال یک ماسک clipping باید کلید alt کیبورد را فشرده و نگه دارید. روی مک از کلید Option استفاده کنید. سپس بین لایه‌های مختلف در پنل لایه‌ها کلیک کنید. در این مثال ما روی لایه‌های Gradient Map و Acorn در تصویر زیر کلیک می‌کنیم.

همچنین می‌توانید از این روش برای آزادسازی یک ماسک Clipping نیز استفاده کنید. آزادسازی یک ماسک Clipping موجب حذف شدن لایه نمی‌شود، اما موجب می‌شود که مانند یک لایه نرمال عمل کند. برای نمونه اگر ماسک Clipping را برای لایه Gradient Map آزاد کنید، روی رنگ همه لایه‌های زیرین و نه فقط لایه Acron تأثیر می‌گذارد.

همچنین باید اشاره کنیم که می‌توان ماسک Clipping را روی چندین لایه تنظیمی بالای یک لایه نیز اعمال کرد. به این جهت اگر از ماسک‌های Clipping در سندتان استفاده کرده‌اید، لایه‌های تنظیمی جدید می‌توانند از ماسک Clipping به صورت خودکار بهره بگیرند.

ماسک لایه در فتوشاپ

در این بخش از آموزش فتوشاپ در مورد ماسک‌های لایه بیشتر صحبت خواهیم کرد. برخی اوقات لازم است که تنها بخش‌های خاصی از لایه نمایان باشند. برای نمونه ممکن است بخواهیم پس‌زمینه را از لایه حذف کنیم به طوری لایه‌های زیر آن بتوانند از میان آن دیده شوند. با این که می‌توان از ابزار Eraser برای حذف بخش‌های غیر لازم استفاده کرد، اما undo کردن این نوع از ویرایش تخریبی ممکن است دشوار باشد. خوشبختانه ماسک‌های لایه به ما امکان می‌دهند که بخش‌هایی از هر لایه را به روشی غیر تخریبی پنهان یا نمایان سازیم.

ایجاد یک ماسک لایه ممکن است کار دشواری باشد، از این رو در این مقاله آموزش فتوشاپ کار خود را بررسی یک نمونه که قبلاً اجرا شده است آغاز می‌کنیم. در تصویر نمونه زیر می‌بینید که لایه Acron از یک لایه برای پنهان کردن یا mask out کردن پس‌زمینه استفاده کرده‌ایم، از این رو acron تنها بخشی از لایه است که دیده می‌شود. ماسک لایه به وسیله یک تصویر بندانگشتی سیاه و سفید در سمت راست آیکون لایه در پنل لایه‌ها مشخص می‌شود. توجه کنید که این نواحی چگونه در پنجره سند با نواحی سفید ماسک لایه در تصویر بندانگشتی آن در پنل لایه‌ها متناظر هستند.

نکته مهم که باید تشخیص دهید این است که پس‌زمینه لایه Acron در عمل حذف نشده است، بلکه صرفاً پنهان شده است. اگر هر زمان بخواهیم بخش‌های دیگری از تصویر اصلی را نمایان سازیم، می‌توانیم ماسک لایه را ادیت کرده یا کاملاً حذف کنیم.

ویرایش ماسک لایه در فتوشاپ

برای درک بهتر طرز کار ماسک لایه در این مقاله آموزش فتوشاپ تلاش می‌کنیم ماسک لایه Acron را ویرایش کنیم. به این منظور از ابزار brush استفاده می‌کنیم. تصویر بندانگشتی ماسک لایه را در پنل لایه‌ها انتخاب کنید. در این مثال ماسک کنار لایه Acron را انتخاب می‌کنیم. ابزار Brush را از پنل tools انتخاب کنید و رنگ پیش‌زمینه را روی سفید قرار دهید. روی تصویر کلیک کرده و بکشید تا نواحی خاصی از تصویر در لایه هویدا شوند. در این مثال اغلب بخش‌های پس‌زمینه را با افزودن نقاط سفید به ماسک لایه هویدا می‌سازیم.

رنگ پیش‌زمینه را روی سیاه قرار دهید و سپس روی تصویر کلیک کرده و بکشید تا نواحی خاصی از لایه پنهان شوند. به استفاده از ابزار براش تا زمانی که از نتیجه کار رضایت یافتید ادامه بدهید.

برای کسب بهترین نتیجه باید زمان و تلاش صرف کنید و دقت زیادی به کار بگیرید. به خصوص در زمان کار دقیق روی لبه‌های ماسک لایه پیرامون یک شیء باید دقیق عمل کنید. تنظیم اندازه، سختی و مات بودن ابزار براش نیز به خصوص نتیجه مطلوب‌تر کمک می‌کند.

ایجاد یک ماسک جدید لایه

اکنون که در مورد ماسک‌های لایه اطلاعات مناسبی به دست آوردیم، تلاش می‌کنیم تا ماسک لایه خودمان را ایجاد کنیم. به این منظور یک لایه را انتخاب کرده و روی دکمه Layer mask در انتهای پنل Layers کلیک کنید. در این مثال یک ماسک لایه را برای لایه Record ایجاد می‌کنیم.

ماسک لایه به صورت یک تصویر بندانگشتی سفید در کنار آیکون لایه در پنل لایه‌ها دیده می‌شود. سپس می‌توانید تصویر بندانگشتی را انتخاب کرده و از ابزار Brush برای ویرایش ماسک لایه استفاده کنید.

توجه کنید که می‌توانید چندین ماسک لایه را روی یک لایه منفرد اعمال کنید. با این حال این وضعیت در اغلب موارد منجر به ایجاد حالت پیچیده‌ای می‌شود و از این رو توصیه می‌کنیم برای هر لایه از یک ماسک استفاده کنید.

استفاده از ماسک‌های لایه به همراه لایه‌های تنظیمی

امکان استفاده از یک ماسک لایه برای کنترل این که کدام نواحی تصویر باید از یک لایه تنظیمی تأثیر بگیرند نیز وجود دارد. برای نمونه اگر یک لایه تنظیمی سیاه و سفید داشته باشید، می‌توانید از یک ماسک لایه برای تبدیل نواحی خاص تصویر به حالت سیاه و سفید و عدم تأثیرگذاری بر نواحی دیگر استفاده کنید.

هر لایه تنظیمی به صورت پیش‌فرض دارای یک ماسک لایه است و از این رو نیازی به ایجاد یک ماسک لایه جدید نیست. کافی است روی ماسک لایه کلیک کرده و سپس با استفاده از ابزار براش آن را ادیت کنید. در ادامه از آموزش فتوشاپ به حذف ماسک لایه می‌پردازیم.

حذف ماسک لایه

برای حذف ماسک لایه روی تصویر بندانگشتیان کلیک کرده و آن را به سطل زباله در گوشه راست-پایین پنل لایه‌ها بکشید. به این ترتیب یک کادر محاوره‌ای باز می‌شود که باید گزینه Delete را انتخاب کنید تا ماسک لایه حذف شود. با انتخاب گزینه Apply در عمل بخش‌هایی از لایه که در حال حاضر پنهان بودند، حذف می‌شوند، از این رو باید از انتخاب این گزینه خودداری کنید، مگر این که دیگر نیازی به این بخش‌های تصویر خود نداشته باشید.

با فشردن و نگه‌داشتن کلید Shift کیبورد و کلیک روی تصویر بندانگشتی می‌توانید به صورت موقت ماسک لایه را غیرفعال کنید. ایجاد و ویرایش ماسک لایه ممکن است کار چالش‌برانگیزی باشد و روش‌های مختلفی برای کسب نتایج مطلوب وجود دارد.

گروه بندی لایه ها در فتوشاپ

زمانی که شروع به کار با چند لایه در سند خود بکنید، متوجه می‌شوید که سازمان‌دهی آن‌ها کار دشواری خواهد بود. خوشبختانه فتوشاپ امکان گروه‌بندی لایه‌ها را فراهم ساخته است. شما می‌توانید از گروه‌ها برای کنار هم نگه‌داشتن لایه‌های مرتبط استفاده کنید و لایه‌های چندگانه را هم‌زمان ویرایش کرده و جابجا کنید. آموزش فتوشاپ را با نحوه ساخت گروه لایه در فتوشاپ ادامه می‌دهیم.

ایجاد گروه لایه‌ در فتوشاپ

دکمه Group را در انتهای پنل لایه‌ها پیدا کنید.

با کلیک روی این دکمه یک گروه خالی جدید ظاهر می‌شود. در صورت نیاز می‌توانید روی این گروه کلیک کرده و آن را بکشید تا درون پنل لایه‌ها ترتیبش را عوض کنید. هر لایه‌ای که می‌خواهید در گروه قرار گیرد را گرفته روی آیکون گروه در پنل لایه‌ها بکشید تا داخل آن قرار گیرد. لایه‌هایی که با هم گروه‌بندی می‌شوند کمی متفاوت از بقیه لایه‌ها در پنل دیده می‌شوند.

با کلیک روی فلش آیکون گروه می‌توانید این گروه را باز یا جمع کنید.

اکنون می‌توانید همه لایه‌های داخل گروه را به صورت یک‌باره دست‌کاری کنید. در این مثال ما روی آیکون چشم گروه کلیک می‌کنیم تا همه لایه‌های درون گروه پنهان شوند.

یکی کردن لایه ها در فتوشاپ و مسطح سازی آن‌ها

اگر دیگر نیازی به ویرایش لایه‌های خاص ندارید، می‌توانید آن‌ها ادغام کنید، آموزش فتوشاپ را با همین بحث پی می‌گیریم. دلایل زیادی برای این که بخواهید لایه‌های خاصی را با هم ترکیب کنید وجود دارد. برای نمونه اگر چندین لایه داشته باشید، ممکن است بخواهید پیش از اعمال یک تغییر دیگر مانند شارپ کردن یا کاهش نویز، آن‌ها را در یک لایه منفرد ادغام کنید.

برای ادغام لایه‌ها، می‌توانید لایه اول را انتخاب کرده و کلید Shift‌ کیبورد را فشرده و نگهدارید و روی آخرین لایه‌ای که باید ادغام شود کلیک کنید. به این ترتیب همه لایه‌های بین لایه اول و آخر انتخاب می‌شوند. سپس روی این لایه‌ها راست-کلیک و گزینه Merge Layers را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید لایه‌ها را انتخاب کرده و کلیدهای Ctrl+E یا روی مک کلیدهای Command+E را بزنید.

ادغام کردن لایه‌ها موجب از دست رفتن انعطاف‌پذیری و کنترلی که ارائه می‌کردند می‌شود. از این رو باید تنها زمانی لایه‌ها را ترکیب کند که مطمئن باشید دیگر نیازی به ویرایش تکی آن‌ها ندارید.

نکته: مطمئن شوید که روی نام لایه و نه آیکون آن راست-کلیک می‌کنید، چون در غیر این صورت منوی مربوطه ظاهر نمی‌شود.

امکان ترکیب کردن همه لایه‌های موجود در سند در یک لایه منفرد پس‌زمینه نیز وجود دارد. این کار به نام مسطح‌سازی (flattening) تصویر شناخته می‌شود. به این منظور باید روی یک لایه راست کلیک کرده و گزینه Flatten Image را انتخاب کنید.

مسطح‌سازی یک تصویر یک روش برای ساده‌تر کردن پروژه‌های پیچیده فتوشاپ محسوب می‌شود. با این حال باید توجه داشته باشید که پیش از اکسپورت کردن تصاویر نیازی به مسطح‌سازی آن‌ها وجود ندارد. هنگامی که یک پروژه به صورت یک فایل JPEG یا PNG ذخیره می‌شود، همه لایه‌ها به صورت خودکار مسطح‌سازی می‌شوند، زیرا این فرمت‌های فایل امکان ذخیره لایه‌های چندگانه را ندارند.

کار با براش‌های فتوشاپ

ابزار Brush امکان نقاشی کردن روی هر لایه‌ای را فراهم می‌سازد و این فرایند شباهت زیادی به نقاشی کردن واقعی دارد. همچنین تنظیمات مختلفی وجود دارند که می‌‌توان از میان آن‌ها انتخاب کرد و به سفارشی‌سازی موقعیت‌های مختلف کمک می‌کند. زمانی که با شیوه استفاده از ابزار براش آشنا شوید، متوجه خواهید شد که ابزارهای دیگری شامل Eraser و براش Spot Healing نیز از گروه تنظیمات مشابهی استفاده می‌کنند. اجازه بدهید در ادامه آموزش فتوشاپ به سراغ این ابزار برویم.

استفاده از ابزار براش در فتوشاپ

استفاده از ابزار Brush برای نقاشی روی سند کار آسانی است. کافی است ابزار Brush را در پنل Tools پیدا کنید و سپس روی پنجره سند کلیک کرده و بکشید تا نقاشی کند. همچنین با زدن کلید B کیبورد می‌توانید ابزار براش را هر زمان انتخاب کنید.

برای انتخاب یک براش متفاوت باید روی بالاترین رنگ در ابزار Color Picker کلیک کنید که به نام «رنگ پیش‌زمینه» (Foreground Color) شناخته می‌شود. سپس رنگ مطلوب را از کادر محاوره‌ای که باز می‌شود انتخاب کنید.

همچنین می‌توانید در پنل کنترل در نزدیکی بخش فوقانی صفحه، تنظیمات متفاوتی را برای ابزار Brush سفارشی‌سازی کنید.

برخی از این تنظیمات که می‌توان تغییر داد به شرح زیر است:

• اندازه براش (Brush Size): اگر می‌خواهید براش را بزرگ‌تر یا کوچک‌تر کنید، می‌توانید روی فلش بازشدنی «انتخاب‌گر براش» (Brush Picker) در پنل کنترل کلیک کنید و سپس اسلایدر اندازه را تنظیم نمایید. همچنین می‌توانید کلیدهای براکت یعنی [و] را بزنید تا اندازه براش هر زمان به سرعت کوچک یا بزرگ شود.

• سختی براش (Hardness): اگر می‌خواهید لبه‌های براش سخت‌تر یا نرم‌تر شود، می‌توانید میزان سختی را از منوی بازشدنی آن انتخاب کنید. یک براش سخت‌تر لبه‌های واضح و تعریف‌شده‌تری دارد، در حالی که براش‌های نرم دارای لبه‌های تار و کمتر تعریف‌شده‌ای هستند. در اغلب موقعیت‌ها بهتر است از تنظیمات پیشنهادی سختی براش یعنی 50% یا کمتر استفاده کنیم تا ضربه‌های منفرد کمتر هویدا شوند.

• نوک براش (Brush Tip): اگر می‌خواهید یک جلوه منحصر به فرد ایجاد کنید، می‌توانید نوک‌های براش متفاوتی از منوی بازشدنی انتخاب کنید. برخی از این نوک‌ها برای شبیه‌سازی ابزارهای رسم دنیای واقعی مانند قلم‌ها و ماژیک‌ها طراحی شده‌اند، در حالی که برخی دیگر ساده‌تر هستند.

• مات بودن (Opacity): به صورت پیش‌فرض مات بودن براش روی 100% تنظیم شده است، یعنی براش از بالاترین شدت استفاده می‌کند. با این حال، می‌توانید مات بودن براش را کاهش دهید تا شدت آن کاهش یابد.

ابزارهای دیگر که از تنظیمات براش استفاده می‌کنند

چنان که پیش‌تر در مقاله آموزش فتوشاپ اشاره کردیم، بسیاری از ابزارهای دیگر به روش مشابهی عمل می‌کنند. برای نمونه اگر ابزار Eraser را انتخاب کنید، می‌توانید روی پنجره سند کلیک کرده و بکشید تا بخش‌هایی از لایه انتخابی پاک شود. شما می‌توانید ابزار Eraser را با تغییر دادن اندازه، سختی و مات بودن یا دیگر گزینه‌های پنل کنترل تنظیم کنید.

کار با متن در فتوشاپ

ابزار Type به شما امکان افزودن متن به فایل را می‌دهد. شما می‌توانید از متن در انواع مختلفی از پروژه‌ها مانند افزودن آن به تصاویر برای ایجاد پوستر، کارت تولد یا دعوت‌نامه استفاده کنید. همچنین می‌توانید متن را بسته به نیازهایتان سفارشی‌سازی کنید. در ادامه آموزش فتوشاپ با این ابزار بیشتر آشنا خواهید شد.

استفاده از ابزار Type فتوشاپ

ابزار Type را در پنل Tools یافته و روی آن کلیک کنید. همچنین می‌توانید کلید T کیبورد را بزنید تا هر زمان به ابزار تایپ دسترسی پیدا کنید.

در پنل کنترل نزدیکی بخش فوقانی صفحه می‌توانید فونت و اندازه متن مورد نظر خود را انتخاب کنید.

روی انتخاب‌گر Text Color کلیک کرده و سپس رنگ موردنظرتان را از کادر محاوره‌ای انتخاب کنید.

هر جایی روی پنجره سند کلیک کرده و بکشید تا یک کادر متنی باز شود.

به این ترتیب لایه Text جدیدی به سند اضافه خواهد شد. شما می‌توانید شروع به تایپ کردن بکنید تا متن را به سند اضافه کنید.

اگر می‌خواهید متن زیادی به سند اضافه کنید، شاید بهتر باشد با چند لایه متنی کار کنید. آن کار به شما امکان می‌دهد که کنترل بیشتری روی طاهر متن خود داشته باشید. در مثال زیر یک لایه دوم متن با کلمه mountains اضافه کنید.

نکاتی در خصوص ابزار Type

اگر می‌خواهید یک لایه متنی را ادیت کنید، باید روی آیکون لایه در پنل لایه‌ها دابل-کلیک کنید. سپس می‌توانید متن را تغییر دهید، اندازه کادر متنی را تغییر دهید و یا از گزینه‌ها در پنل کنترل برای انتخاب فونت متفاوت یا اندازه یا رنگ متن را ویرایش کنیم.

برای ایجاد گزینه‌های قالب‌بندی متنی بیشتر به Windows بروید و سپس Charachter را انتخاب کنید تا پنل کاراکتر انتخاب شود.

اگر می‌خواهید متن را جابجا کنید، باید ابزار Move را انتخاب کرده و کلیک کنید و به مکان مطلوب در پنجره سند بکشید.

اگر علاوه بر آنچه در این آموزش فتوشاپ گفته شد، می‌خواهید جزئیات بیشتری را برای کار با متن در فتوشاپ یاد بگیرید، مطالبی از مجله فرادرس که در ادامه آمده‌اند برای شما مفید خواهند بود:

• کار با متن در فتوشاپ — از صفر تا صد
• تغییر فونت پیش‌فرض فتوشاپ و ایلاستریتور

Rasterize کردن متن

اگر تلاش کنید از ابزارهای خاصی مانند فیلترها روی لایه متنی استفاده کنید یا یک پیام هشدار دریافت می‌کنید که آیا مطمئنید می‌خواهید متن را Rasterize کنید.

باید در ادامه آموزش فتوشاپ بگوئیم معنی Rasterize این است که متن به صورت پیکسلی درمی‌آید و شما می‌توانید تغییرهای تصویر را به طور معمول روی آن اعمال کنید که در مورد متن امکان‌پذیر نیست. عیب آن این است که دیگر نمی‌توانید متن را ویرایش کنید، قالب‌بندی آن را عوض کنید یا دوباره به صورت لایه متنی دربیاورید. از این رو باید متن را در صورتی Rasterize کنید که نیاز ضروری به این کار باشد. اگر نمی‌خواهید متن را Rasterize کنید می‌توانید روی Cancel کلیک کرده و متن را در قالب کنونی نگه دارید.

خواندن هیستوگرام در فتوشاپ

اگر تاکنون از لایه‌های تنظیمی Levels یا Curves استفاده کرده باشید، ممکن است متوجه شده باشید که یک گراف در ناحیه‌ای که تنظیم می‌کنید ظاهر می‌شود. این گراف به نام هیستوگرام (histogram) شناخته می‌شود و بحث  بعدی ما در ادامه آموزش فتوشاپ خواهد بود. این هیستوگرام به طور معمول تعداد سایه‌ها، تن‌های میانی و هایلایت‌های موجود در تصویر را نمایش می‌دهد. در مثال زیر لایه تنظیمی Levels انتخاب شده است و می‌بینید که هیستوگرام در پنل Propeties سمت راست دیده می‌شود.

هیستوگرام به ما اطلاع می‌دهد که هر تصویر حاوی آمیزه‌ای از سایه‌ها هایلایت‌ها و تن‌های میانی است. در واقع هیستوگرام تعداد پیکسل‌های مربوط به هر تن را می‌شمارد و آن‌ها را به صورت یک گراف نمایش می‌دهد که سایه‌ها در سمت چپ، تن‌های میانی در وسط و هایلایت‌ها در سمت راست قرار دارند. توجه کنید که هیستوگرام تنها به ما اعلام می‌کند که از هر تن چه مقدار در تصویر وجود دارد و به ما نمی‌گوید که این تن‌ها کجای تصویر قرار دارند.

در مثال فوق آمیزه‌ای از تن‌های مختلف را داریم. صخره‌ها و زمین در بخش تحتانی تصویر اغلب سایه‌ها را تشکیل می‌دهند، ‌پل و اقیانوس تن‌های میانی را ساخته‌اند و ابزارها و آسمان نیز هایلایت‌ها را تشکیل می‌دهند. اگر به هیستوگرام نگاه کنید می‌بینید که تصویر تقریباً توزیع یکنواختی از هر سه این بخش‌ها دارد.

هیستوگرام برای هر تصویر منحصر به فرد است و لزومی نیست که همواره توزیع یکنواختی داشته باشد. برای نمونه در تصویر زیر می‌بینید که اطلاعات در هیستوگرام در سمت چپ انباشته شده است. این بدان معنی است که اغلب پیکسل‌های این تصویر را سایه‌ها تشکیل می‌دهند. نواحی تاریک پس‌زمینه، سایه‌های روی برگ و الگوی تیره روی بال‌های پروانه همگی سایه‌های هیستوگرام را تشکیل می‌دهند.

در ادامه تصور یک گل سفید را می‌بیند که پس‌زمینه روشنی دارد. چنان که می‌توان حدس زد هایلایت‌ها بسیار بیشتر از سایه‌ها هستند و از این رو اغلب اطلاعات هیستوگرام در سمت راست آن انباشته شده‌اند.

تصویر زیر قله‌های بزرگی از اطلاعات در سمت چپ و راست هیستوگرام دارد، اما نواحی میانی مسطح هستند. این بدان معنی است که سایه‌ها و هایلایت‌های زیادی دارد که در بخش آب و سنگ تجمیع شده اما تن‌های میانی آن کم است. در واقع می‌توان گفت که تصویر کنتراست زیادی دارد.

تشخیص مشکلات رایج با خواندن هیستوگرام در فتوشاپ

دانستن شیوه خواندن یک هیستوگرام می‌تواند چند موضوع را مورد یک تصویر روشن سازد. برای نمونه می‌توانید از هیستوگرام برای یافتن مشکلات رایج در تصاویر استفاده کنید. سپس با ابزارهای مختلف مانند Levels و Curves می‌توان این مشکلات را رفع کرد. اجازه بدهید در ادامه آموزش فتوشاپ این بحث را بیشتر باز کنیم.

در تصویر فوق می‌بینیم که شکاف بزرگی بین سمت راست هیستوگرام وجود دارد. یعنی تصویر نوردهی کمی داشته است و بیش از حد تیره است. این نوع مشکلات را می‌توان با استفاده از تنظیم Levels اصلاح کرد.

با این حال اگر در زمان اعمال این تغییرها مراقب نباشید، ممکن است بخشی از جزییات تصویر را از دست بدهید. این موضوع به نام Clipping یا برش یافتن نامیده می‌شود. در تصویر زیر می‌بینید که ابرها جزییات زیادی را از دست داده‌اند و رنگ آسمان تغییر یافته است. ضمناً توجه کنید که قله تیزی در سمت راست هیستوگرام وجود دارد. هر زمان که چنین چیزی را در هیستوگرام دیدید، به این معنی است که Clipping رخ داده است.

هیستوگرام یک ابزار مهم برای یافتن مشکلات تصاویر است. از این رو همواره در زمان اعمال تغییرهای مختلف روی تصاویر باید نگاه خود را روی هیستوگرام حفظ کنید.

پنل هیستوگرام فتوشاپ

چند روش برای دیدن هیستوگرام در یک تصویر وجود دارد. چنان که پیش‌تر اشاره کردیم، هیستوگرام در پنل Properties در زمان ادیت لایه تنظیمی Levels یا Curves دیده می‌شود. با این حال این هیستوگرام در زمان ایجاد تغییر درون لایه تنظیمی به‌روزرسانی نمی‌شود. اگر از لایه‌های تنظیمی در سند استفاده می‌کنید، پیشنهاد می‌کنیم به پنل Histogram مراجعه کنید تا مشکلات مختلف را تشخیص دهید، زیرا تغییرهای لایه‌های تنظیمی را نیز لحاظ می‌کند. به این منظور به منوی Window رفته و سپس Histogram را انتخاب کنید تا پنل هیستوگرام باز شود.

این پنل یک هیستوگرام خاکستری نمایش می‌دهد که دقیقاً همانند هیستوگرام نمایش یافته در تصویر فوق است. این گراف شامل چند هیستوگرام رنگی است که با استفاده از آن می‌توان توزیع رنگ‌های منفرد را در تصویر مشاهده کرد.

در رابطه با پنل هیستوگرام و درک بهتر آن، این مطلب از مجله فرادرس نیز می‌تواند به شما کمک کند:

• آموزش هیستوگرام در ادوبی لایت‌روم — از صفر تا صد

سخن پایانی

آموزش فتوشاپ موضوع بزرگی است و گاهی اوقات ممکن است پیچیده به نظر برسد. خوشبختانه منابع آموزشی خوبی برای فتوشاپ وجود دارند. ما در این مقاله تلاش کردیم آموزش فتوشاپ جامعی داشته باشیم، اما قطعاً این مقدار صرفاً برای آشنایی مقدماتی مناسب است و برای کسب مهارت بیشتر باید تمرکز بیشتری روی بحث آموزش فتوشاپ داشته باشید.

اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

• مجموعه آموزش‌های فتوشاپ (Photoshop)
• آموزش کامل فتوشاپ (Photoshop)
• مجموعه آموزش‌های طراحی و گرافیک کامپیوتری
• ۳۰ نکته و ترفند برای همه کاربران فتوشاپ — راهنمای کاربردی
• ۱۷ اصطلاح پر کاربرد فتوشاپ برای تازه کاران – راهنمای جامع

==